Het complex bestaat thans uit een in de jaren 1950 grotendeels aangepast woonhuis met oude kern ten oosten, een aansluitend parallel dienstgebouw ten zuiden, in zijn huidig voorkomen uit eind 19de eeuw of begin 20ste eeuw, doch mogelijk ouder in kern, en een tweede, haaks dienstgebouw ten westen van 176[?]5[?], confer jaartal van gesinterde baksteen in de zuidelijke zijpuntgevel. Ten noorden, ijzeren hek tussen bakstenen pijlers met hardstenen afwerking. Erf niet toegankelijk.

Op de Ferrariskaart (1771-77) aangeduid als een geheel van drie losstaande elementen: een L-vormig element ten oosten en twee langgestrekte bouwsels ten zuiden en ten westen. In de Atlas van de Buurtwegen (1845) zijn deze elementen alle drie langgestrekt geworden.

Best bewaard, haaks, met een overhoekse muizentand afgelijnd, met krulankers met dito spie verankerd bakstenen dienstgebouw onder zadeldak (golfplaten) tussen aandaken met vlechtingen, schouderstukken en topstuk; zuidelijke zijpuntgevel met rond uilengat en latere rechthoekige muuropeningen; westgevel met jaartalanker 5 en enkele gedichte muuropeningen; blinde noordelijke zijpuntgevel met latere aanbouw, confer bouwnaad en rodere baksteenkleur.