Op de voormalige dorpsdries gelegen, op gemeentegrond opgetrokken Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Rust, ook Zavelkapel en in de volksmond Esserskapel genoemd, naar de familie Essers die het bedehuisje in 1858 liet bouwen voor de toenmalige, in 1774 gebouwde en in 1966 gesloopte pastorie. In 1904, toelating tot oprichting van een kruisweg in de kapel; wijding ervan datzelfde jaar. Recente herstellingen door de gemeente, namelijk opnieuw voegen, bepleisteren en witbeschilderen van interieur en voorgevel. Op 14 augustus, processie, waarbij buiten aan de voorgevel kaarsjes worden gebrand. Ten westen van de kapel stond eertijds een wilde kerselaar, die wegens veroorzaakte schade werd afgezaagd.
Zuidwest-noordoost georiënteerd bakstenen bedehuis van één travee met driezijdige sluiting onder zadeldak (leien) met zeszijdig zuidwestdakruitertje met bekronend smeedijzeren kruis. Bepleisterde en witbeschilderde voorgevel met imitatievoegen, hoekbanden opzij, aandak, schouder- en topstukken. Rondboogdeur in vlakke omlijsting met vooruitspringende aanzetstenen, op neuten; grotendeels vernieuwd houtwerk, doch behouden traliewerk en ijzerbeslag; hardstenen trap met geprofileerde bovenste trede. Overige gevels met aflijnende overhoekse muizentand. Zijgevels met telkens één spitsboogvenster op hardstenen lekdrempel met ijzeren roedeverdeling. Blinde sluiting met hoeklisenen.
Volledig bepleisterd en witbeschilderd interieur onder gedrukt tongewelf; hardstenen vloer.
Mobilair: Onze-Lieve-Vrouwebeeld met stoffen kledij; deels in marmerimitatie beschilderd houten (neo)barok altaar.
- Afdeling ROHM Limburg, Cel Monumenten en Landschappen, dossier 2371.
- De zeven torens, 8, 1993, p. 54-55; 14, 1999, p. 101; 16, 2001, p. 48.
- DIRIKEN P., Geogids Peer, s.l., 1996, p. 47, 52.