Door vier linden beschaduwd, door grasveld en beukenhaag omgeven en van een bakstenen stoep voorzien, zuidnoord georiënteerd, neoromaans bedehuis, van 1892-93, gebouwd onder pastoor Jonckers. Vroeger was er een ouder bedehuis, sinds lang vervallen, waarvan de stichtingsdatum onbekend is. Pastoor Van Dommelen (1709-37) liet deze voormalige kapel circa 1710 herstellen. Op 14 september 1722 getuigen de schepenen van Wijchmaal dat de kapel hersteld is, zodat de mis er weer kan gelezen worden. In 1830 werd ze door pastoor Simons opnieuw totaal hersteld en herwijd. Op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1845) wordt dit vroegere bedehuis aangeduid en in l.g. atlas Chapelle de St. Hubert genoemd. Elk jaar begin november, St.-Hubertusviering, nl. H. Mis, gevolgd door de broodwijding en zegening van de dieren.
Koepelkerkplattegrond, ten zuiden voorzien van een basilicaal deel van één travee, ten noorden van een kleine rechthoekig koortravee met halfronde sluiting en ten westen en ten oosten telkens van één apsidiool.
Baksteenbouw op gecementeerde sokkel; gebruik van hardsteen voor afzaat van sokkel, rondboogportaal, geprofileerde lekdrempels; zandsteen voor geprofileerde kraagstenen van omlopende, vooraan klimmende rondboogfries, aanzet-, sluitstenen en muurbanden van rechthoekige, rondbogig opengewerkte dakruiter met spits en bekronend hardstenen kruis met rozet; zadeldak boven zuidelijke partij en lagere koortravee, hogere centrale koepel met smeedijzeren bekroning en halfconische bedaking boven lagere sluiting en apsidiolen (overal leien); geprofileerde daklijsten.
Met een oculus bekroond zuidelijk rondboogportaal, voorzien van flankerende zuiltjes met bladwerkkapiteel en bekronende torus; rechthoekige vleugeldeur met bewaard hout-, traliewerk (met acanthussen en rozetten) en sierlijk ijzerbeslag; fraaie waaiervormige ijzeren roedeverdeling in bovenlicht. Rondboogvensters met ijzeren roedeverdeling, vier kleine bij de centraalbouw, twee grotere in de sluiting en telkens één per apsidiool.
Volledig bepleisterd en beschilderd interieur met bewaarde cementtegelvloer met geometrisch patroon. Ritmerende, afgeschuinde, recent opnieuw gemarmerde pilasters met geprofileerd basement en dito kapiteeltje, waarboven omlopende geprofileerde lijst; centraal koepelgewelf op een van een dito lijst voorziene trommel; schelpvormige overkluizingen van apsis en apsidiolen; gedrukte rondbogige geprofileerde scheibogen.
Mobilair: houten Sint-Hubertusbeeld van 1982 door Paul Joris uit Bolderberg (Zolder) in centrale rondboognis in koor; gipsen beeld van Sint-Jozef met Kind.
- Even kennismaken Peer, brochure, Peer, s.a., p. 5, afb.
- De zeven torens, 4, 1989, p. 75, noot 1; 6, 1991, p. 81-82, afb.; 8, 1993, p. 110, afb.; 16, 2001, p. 86
- CEYSSENS L., GEUNS J., MOLEMANS J. & PEETERS M., Het lager onderwijs in Wijchmaal vanaf de XVIIe eeuw, Wijchmaal, 1984, p. 15.
- DIRIKEN P., Geogids Peer, s.l., 1996, p. 106, 112, afb.
- MOLEMANS J., De eerste pastorie van Wijchmaal (17de-18de e), op de Houterschans, in Taxandria, nr. 57, Liber Amicorum E. Van Autenboer, 1985, p. 72.
- MOLEMANS J., Toponymie van Wijchmaal, in Naamkunde, 3-4, 1978, p. 304.