Historiek
Eén van de belangrijkste hoeves van de gemeente Zwevegem. Er zijn slechts weinig historische gegevens over deze hoeve bekend. Gelegen aan de voet van een noord-zuid gerichte heuvelrug. Een aftakking van de noordelijk lopende Keibeek loopt ten westen van de hoeve en voedde voorheen de omwalling.
De oudste vermelding dateert van 1547 als :"...goet ter burcht...". De hoeve is het centrum van de gelijknamige heerlijkheid. De site wordt weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778): de kaart toont een woonhuis op mote binnen een cirkelvormige omwalling en een neerhof met nutsgebouwen met U-vormige opstelling. De hoeve wordt ook afgebeeld in het landboek van Zwevegem (circa 1790): omwald opperhof met boerenhuis en vermoedelijk bakhuisje en moestuin verdeeld in verschillende perken. Niet omwald neerhof met nutsgebouwen in U-vormige opstelling. Ten oosten beboomde dreef. Op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846) wordt de hoeve aangeduid als "Ferme Sobry" en is een deel van de omwalling verdwenen.Het primitief kadasterplan (circa 1835) toont een omwald opperhof met brugje waarbinnen het woonhuis en twee kleine volumes ten oosten en ten noordwesten (bakhuisje). Op het neerhof nutsgebouwen met U-vormige opstelling met centraal twee kleinere volumes waaronder duiventoren.
Volgens de kadastrale gegevens wordt in 1880 het volume gelegen naast de woning afgebroken en wordt een klein volume aan de schuur gebouwd. In 1943 wordt het bakhuisje uitgebreid. Op het neerhof worden de twee afzonderlijke gebouwen op het erf samengevoegd en wordt in zuidwestelijke hoek een volume bijgebouwd. In 1983 wordt de omwalling gedempt en verdwijnt het brugje en worden de stalvleugels en schuur uitgebreid. Een deel van het bakhuisje wordt afgebroken. Heden sterk verbouwde hoeve met woonhuis op mote en nutsgebouwen op neerhof. Een brug zorgde voor de verbinding tussen opper- en neerhof; aangeduid door ijzeren hek.
Neerhof
Verankerde bakstenen nutsgebouwen met U-vormige opstelling rondom deels verhard en deels bekiezeld erf. Erf toegankelijk via imposant witgekaleid poortgebouw. Boven de korfbogige poortdoorgang sterk verweerd natuurstenen wapenschild met volgens Despriet jaartal 1760. Aansluitend, sterk verbouwde stalvleugel. Ten zuiden dubbele dwarsschuur met witgekalkte gevel op gepikte plint; asemgaten. Beeld verstoord door recente aanbouwen. Zijpuntgevels met verlaagd aandak, gemarkeerd door steunbeer en asemgaten. De centrale duiventoren met wagenhuis werd recent afgebroken.
Opperhof
Boerenhuis met 19de-eeuws uitzicht maar met oudere, vermoedelijk 17de-eeuwse kern zie sporen van vlechtingen in de zijpuntgevel. In 1819 zie jaartal met hartmotief, werd het woonhuis verhoogd met één bouwlaag. Zeven traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak. Verankerde bakstenen lijstgevel geritmeerd door getoogde muuropeningen met deels vernieuwd schrijnwerk; beluikte benedenvensters. Ten noordwesten van het woonhuis vrijstaand bakhuisje.
- Kadasterarchief West-Vlaanderen, Brugge, 201: Primitief perceelplan, Zwevegem, 1ste afdeling, sectie D, 1ste blad, perceelnrummer 430.
- Kadasterarchief West-Vlaanderen, Brugge, 207: Mutatieschetsen, Zwevegem, 1880/11, 1943/102, 1983/75.
- Rijksarchief Kortrijk, Gemeentearchief Zwevegem, nr. 626, Landboek van Zwevegem, circa. 1790, opgemaakt door E. Vandevenne.