Voormalige pastorie, zogenaamd "Priesterage".

Archeologisch onderzoek wijst erop dat de site teruggaat op een oudere omgrachte site uit de middeleeuwen. De opgegraven aardewerkscherven dateren uit de late 13de of vroeg 14de eeuw, 16de en 18de eeuw. Vermoedelijk maakte de site tot de 16de eeuw deel uit van het Goed te Leene. Vermoedelijk gaat het huidige gebouw in kern terug tot de 16de eeuw, maar werd verschillende malen verbouwd. Het pand is lange tijd de woonplaats van enkele geestelijken van het kapittel van Harelbeke, die vanaf het ontstaan van de parochie (1063) en mogelijk zelfs vroeger, de eredienst verzorgen in de Sint-Amanduskerk. De pastorie wordt afgebeeld in het landboek van Zwevegem (circa 1790) als een omwald rechthoekig volume met buiten de omwalling een moestuin en vermoedelijk hoeve. De Atlas der Buurtwegen (circa 1846) toont en gelijkaardige opstelling. Ten noorden is een klein rechthoekig volume bijgekomen. Circa 1855 wordt een nieuwe pastorie betrokken vlakbij de kerk en verliest het gebouw haar functie als pastorie. In 1981 wordt de gemeente Zwevegem eigenaar en restaureert het gebouw in 1989-1991, waarna het herbestemd wordt als culturele ontmoetingsplaats. De restauratiewerken gebeuren onder leiding van architect Reyntjens.

Thans, volledig omwalde site, toegankelijk via een bakstenen brug rustend op drie rondbogen. Toegang gemarkeerd door gewit bakstenen poortgebouwtje op gepikte plint. Rondboogportaal geflankeerd door pijlers met eenvoudig kroonlijstje. Typerend dubbelhuis van één bouwlaag en zes traveeën onder mansardedak (Vlaamse pannen); houten gootlijst op consoles. Witgekalkte verankerde baksteenbouw op gepikte plint, geritmeerd door licht getoogde muuropeningen. Vensters met heden beschilderde arduinen hoekblokken en sluitsteen. Houten kozijnen met kleine roedeverdeling; luiken. Arduinen onderdorpels. Centraal, rechthoekige deur met bovenlicht met waaierverdeling; in oorsprong korfbogige deuropening, zie bouwsporen. Gelijke achtergevel van vijf traveeën + één opkamertravee. Kozijnvensters met middenstijl en geprofileerde wisseldorpel. Vernieuwd schrijnwerk gebaseerd op traditioneel kloosterkozijn met getralied bovendeel. Onderdorpels van gebakken tegels. Rechthoekige deur bereikbaar via arduinen trapje van drie treden; getralied en gedeeld bovenlicht. Zijpuntgevels met aandaken en vlechtingen.

Vrij gaaf bewaarde interieurindeling volgens traditionele dubbelhuisplattegrond. Centrale traphal met houten steektrap naar de zolder; cementtegelvloer. Eenvoudige bepleisterde plafonds. Flankerende kamers, links met behouden vloer van Boomse tegels.

Ten noorden, tweeledig nutsgebouwtje bestaande uit bakhuis en stalvleugel. Gewitte verankerde baksteenbouw onder zadeldak bekleed met Vlaamse pannen. Zijpuntgevels eveneens met aandaken en vlechtingen.