Britse militaire begraafplaats, gelegen aan het Kerkhofplein, aan de zuidkant van de kerk, tegen de gemeentelijke begraafplaats.

Heestert werd tijdens het Geallieerde Bevrijdingsoffensief op 25 oktober 1918 door het ‘23rd Bn. Middlesex Regiment’ bereikt. Op deze begraafplaats liggen 127 Britse en 57 Duitse doden, die tijdens de laatste weken van de oorlog gestorven zijn. Hiervan konden er 26 Britten en 39 Duitsers niet meer geïdentificeerd worden. Voor acht Britten, waarvan men aanneemt dat ze zich onder de ongeïdentificeerde doden bevinden, werd een zogenaamd ‘special memorial’ opgericht. De meeste Britten behoorden tot de ‘41st Division’.

De begraafplaats werd vanaf februari 1919 onder impuls van de toenmalige burgemeester aangelegd met Britse en Duitse doden die bij boerderijen of in de velden in de omgeving begraven lagen en naar hier werden geconcentreerd. In 1920 werd een hergroepering uitgevoerd en werden enkele doden herbegraven. Later werden ook nog drie graven van het kerkhof van Moen naar Heestert overgebracht.

De begraafplaats is ontworpen door de Britse architect W.H. Cowlishaw.

Kenmerken

Kleine begraafplaats met onregelmatig grondplan, volledig omheind door een lage, bakstenen muur met witte natuurstenen dekstenen. In de westelijke hoek wordt het ‘Cross of Sacrifice’ (type A1) geflankeerd door twee smeedijzeren toegangshekken en trapjes. De landplaten zijn op de sokkel van dit offerkruis ingewerkt, evenals het registerkastje. Aan de oostelijke kant van de begraafplaats is er een open toegang.

De acht ‘special memorials’ staan tegen de muren nabij het ‘Cross of Sacrifice’ opgesteld. De Britse doden liggen onder typische ‘headstones’, steeds aan de noordelijke zijde van de rijen. De Duitsers liggen onder rechthoekige graven, steeds in het zuidelijke deel van de rijen. De rijen graven worden getooid met bloemperkjes en struiken. Op een metalen informatieplaat wordt uitleg verschaft over de oorlog en de begraafplaats.