Historische hoeve "'T VERBRANDHOF" zie opschrift poortgebouw. De huidige gebouwen dateren van 1790. De vorige hoeve op deze plaats -naar verluidt bewoond door jezuïeten- "ter Beke" zie aanduiding Ferrariskaart (1770-1778) brandde volledig af in 1788. Oorsprong van de benaming "'t Verbrandhof" voor de nieuw opgetrokken gebouwen. Op het primitief plan van het kadaster (circa 1835) aangeduid als "'t verbrand", herkenbaar zijn het poortgebouw, het woonhuis, de schuur ten oosten en de stalvleugel, ook het kapelletje is aangegeven. Aan de straat is een bakhuisje afgebeeld dat gesloopt wordt in 1881 (zie mutatieschets kadaster). Restanten van de omwalling zijn weergegeven ten westen en ten zuiden. Voorheen liep de omwalling vermoedelijk tot aan de kapel. Zelfde configuratie op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846). De omwalling wordt niet meer weergegeven op een mutatieschets van 1984. Uniform gebouwenbestand, geelbeschilderde baksteen op grijsbeschilderde plinten onder pannen daken. Gebouwen met vierkante opstelling gegroepeerd rond een deels gekasseid erf.

Noordelijke erfoprit gemarkeerd door poortgebouw met naam van de hoeve op houten draagbalk, kasseiweg naar het erf. Woonhuis met loodrecht aangesloten achterbouw ten noordwesten; dak doorbroken door klokkentorentje. Dubbele dwarsschuren ten oosten en ten zuiden, laatste opgetrokken in 1865 (zie mutatieschets kadaster). Stalvleugel ten westen. Tevens stalvleugel gelegen tussen het woonhuis en het poortgebouw, opgetrokken in 1865 (zie mutatieschets kadaster). De hoevegebouwen konden niet bezocht worden.

Kapel van de hoeve gelegen in de Kloosterstraat. Bedehuisje toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw met rechthoekige plattegrond. Puntgevel van geelbeschilderde baksteen, rondbogige deuropening in een omlijsting van zwarte baksteen. Interieur, bepleisterde en beschilderde wanden en tongewelf. Klein Onze-Lieve-Vrouwbeeldje.