Historisch belangrijke hoeve "Hoeve Duikingberg" voorheen kern van de heerlijkheid met zelfde naam, afhankelijk van de baljuw van Heestert. De hoeve klimt op tot in de 16de eeuw zie datering "1596" ingekerfd in moerbalk woonhuis. Het toponiem wordt vermeld op een kaart behorend tot het landboek van Moen (1760), het vijfde kanton van de gemeente omvatte de "Duyckinghbergh thiende". Met herkenbare configuratie weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (circa 1846). Volgens de huidige eigenaar was de hoeve voorheen omwald, de omwalling wordt niet weergegeven op oude kaarten en is nu gedempt.

Hoeve met gesloten opstelling bestaande uit al dan niet gewitte verankerde bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken. Naar verluidt ter plaatse gebakken baksteen zie ingekraste initialen in baksteen straatgevel. Deels verhard (geasfalteerde kasseien) en deels onverhard erf.

Aan de straat gelegen hoeve, huidig uitzicht opklimmend tot in de 18de eeuw. Westelijke erftoegang gemarkeerd door poortgebouw met ingewerkte duiventil in zuidelijke zijpuntgevel en met vlechtingen in beide zijpuntgevels. Restant van bakstenen brug voor de poort. Tweede erftoegang ten oosten, vervallen poortgebouw met vlechtingen in zuidelijke zijpuntgevel. Ten noorden het woonhuis met opschrift "ANNO 1776" op bovenstijl deur. Erfgevel met vernieuwd parement uit de jaren 1940, hoogopgaand pannen zadeldak. Zijpuntgevels getypeerd door aandaken en vlechtingen. Aangrenzend vervallen nutsgebouw.

Dubbele dwarsschuur ten zuiden gemarkeerd door steunberen. Hoogopgaand dak, bewaarde kapconstructie samengesteld uit schaargebinten. Vernieuwde schuifpoorten, toegemaakte muuropeningen aan de achterzijde. Stalvleugels aansluitend bij het poortgebouw ten westen, in zuidelijke zijpuntgevel getypeerd door vlechtingen en gedateerd met jaaranker "1859". Bewaarde slieten en ruiven. Straatgevel met ingewerkte kapel met Mariabeeld met kind. Nutsgebouw ten oosten met vernieuwd parement. Storende aanbouw ten noordwesten (buiten het erf).