Ophaalbrugje zogenaamd "Sint-Pietersbrug" gelegen op een oude arm van het kanaal Bossuit-Kortrijk, te dateren in het laatste kwart van de 19de eeuw.
Het ophaalbrugje is een zeldzaam geworden exemplaar van een ijzeren hefbrug met open vakwerkconstructie, illustratie van een bepaalde fase in de evolutie van de bruggenbouw. Tevens geeft de brug, inclusief de houten geleiders en dukdalven, een beeld van het kanaal Kortrijk-Bossuit in het laatste kwart van de 19de eeuw.
De ophaalbrug bestaat uit volgende onderdelen: Bruggenhoofden: baksteenmetselwerk met arduinen delen (dekstenen, afgeronde hoekblokken, plaatselijk vervangen door beton). Ook gedeeltelijk verhard met kasseien (zogenaamd "platinen"). Val met rijdek (hout) opgehangen aan bovenbouw: ijzeren hameipoort (hameistijlen = geklonken open vakwerk met breed basis, door middel van bovenkoppelbalk in vakwerk in vakwerk verbonden) met balans bestaande uit hoofdliggers (open vakwerkbalken) door middel van diagonale verbanden (open vakwerkliggers) met elkaar verbonden. Ook gietijzeren onderdelen. Valconstructie met geklonken hoofdliggers met volle in vakken versterkte lijfplaten. Overkragende passerellen voor voetgangers. Handbediening met horizontale windas en reductiekamwielen. De verbindingen tussen balans en valconstructie bestaande uit met ogen aan elkaar bevestigde trekstangen. Afsluitingen: gesmede en geklonken ijzeren balustrades op het beweegbare gedeelte. Ook gietijzeren afsluitingen alsook balustrades bestaande uit horizontale ronde staven bevestigd op korte arduinen palen. Houten dukdalvan en geleiders.
Afdeling Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumentenzorg West-Vlaanderen, Cel Monumenten en Landschappen, archief nummer W/01933.
Bron: DE GUNSCH A. & DE LEEUW S. met medewerking van CALLENS T. 2006: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Zwevegem, Deelgemeenten Zwevegem, Heestert, Moen, Otegem en Sint-Denijs, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL26, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: De Gunsch, Ann; De Leeuw, Sofie Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
Het kanaal Bossuit-Kortrijk werd gegraven in 1858-1860 als een verbinding tussen de Schelde en de Leie. De Sint-Pietersbrug werd volgens plannen van 1892 gebouwd. Als uiterst zeldzaam geworden voorbeeld van een ijzeren ophaalbrug, getuigt ze van een ophaalbrug van het ‘Hollands type’. De brug bleef grotendeels in originele staat bewaard, maar in de jaren 2010 maakte de slechte staat van de brug een restauratie noodzakelijk. Deze grondige restauratie vond plaats in 2019-2020 onder leiding van bvba Remmen, waarbij zoveel mogelijk origineel materiaal werd behouden en ingrepen gebeurden om de toekomstige conservatie te optimaliseren.
REMMEN BVBA s.d.: Historische studie Sint-Pietersbrug te Moen (Zwevegem), onuitgegeven nota.
