Aan de straat gelegen hoeve met gesloten opstelling, naar verluidt daterend van circa 1760 en als dus danig aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778). Voorgesteld is een hoeve bestaande uit drie losstaande bestanddelen. Met herkenbare configuratie weergegeven op de Atlas der Buurtwegen (circa 1846).

Hoeve bestaande uit al dan niet gewitte bakstenen bestanddelen onder zadeldaken (pannen of eterniet) en opgesteld rond een grotendeels geasfalteerd erf. Westelijke erftoegang gemarkeerd door 18de-eeuws poortgebouw met vlechtingen in noordelijke zijpuntgevel en met bewaard gebinte bestaande uit een nokgebint met onderliggend schaargebint. Eveneens ten westen, 19de-eeuwse stalvleugel aansluitend bij het poortgebouw en nutsgebouw getypeerd door asemgaten in noordelijke zijpuntgevel. Ten noorden het woonhuis met twee poorttraveeën verfraaid door aflijnende fries met uitgelengd dropmotief en met licht getoogde muuropeningen met vernieuwd houtwerk. 19de-eeuwse gewitte stalvleugel ten oosten en 18de-eeuwse dubbele dwarsschuur met verlaagd en vernieuwd dak ten zuiden. Bakstenen stoepjes bleven bewaard voor de schuur en de westelijke stalvleugel.

Bij de erfoprit, kapel toegewijd aan "O.L.VROUW VAN VICTORIE", opgericht in 1862 en gerestaureerd in 1996 zie tekstplaat. De kapel wordt opgericht voor een ziek kind dat op de hoeve woonde. Bedehuis met halfrond grondplan. Puntgevel van gewitte baksteen doorbroken door rondbogige muuropening geflankeerd door pilasters. IJzeren toegangshekje. Gewit interieur met beeld van Onze-Lieve-Vrouw met kind op houten console.