Historische hoeve "Roden Duifhuize" of "Rouge Colombier", gelegen op een zuidwest-noordoost georiënteerde heuvelrug op circa 15 meter hoogte. Woning, ingangspoort en duiventoren beschermd als monument en onmiddellijke omgeving als dorpsgezicht bij Besluit van Executive 23 februari 1983.

Historiek

Over de geschiedenis van deze hoeve is weinig bekend. De oudste vermeldingen gaan terug tot het einde van de 16de eeuw. De gronden liggen zowel op het grondgebied van de kasselrij Kortrijk (Graafschap Vlaanderen) als op het Doornikse. Tijdens de Negenjarige Oorlog (1688-1697) wordt de hoeve zwaar beschadigd door de aanleg van de Franse verdedigingslinie en het nabijgelegen Franse hoofdkwartier bij Molen ter Klare. In het landboek van Sint-Denijs-Vlaanderen (1769) vermeld als "t'goet te Rooden duijven huijse" en in het landboek van Sint-Denijs-Doorniks (1779) vermeld als "La cense du rouge Coulombier" en op de bijhorende kaart afgebeeld als omwalde hoeve met semigesloten opstelling.

Volgens een beschrijving van 1821, opgemaakt bij de openbare verkoop van het goed bestaat de hoeve uit een woonhuis, een schuur, stallingen, een bakhuis, een koetspoort, een wagenhuis en een duiventoren. Ludovicus de la Faille, die het goed aankoopt, laat in 1822 een nieuw woonhuis bouwen en in 1828 een nieuw poortgebouw en wagenhuis. Volgens de kadastrale gegevens wordt in 1904 de noordelijke vleugel uitgebreid en wordt de omwalling gedempt.

Beschrijving

Nu omwalde hoeve van het gesloten type. Bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken, rondom een deels met kasseien verhard erf. Lange noordelijke erfoprit op het einde gemarkeerd door een kapel. Min of meer rechthoekige omwalling grotendeels verdwenen, doch nog zichtbaar in het terrein.

Boerenwoning ten noordoosten van het erf gedateerd 1822 (zie gemetseld jaartal in de noordgevel). Witgeschilderde baksteenbouw onder zadeldak (pannen) met centraal kleine dakruiter. Zijpuntgevels met aandaken en vlechtingen. Lijstgevel afgelijnd door geprofileerde lijst. Licht getoogde vensters. Door een kleine dakkapel gemarkeerde deuren aan voor- en erfzijde gevat in typische 19de-eeuwse bakstenen omlijsting, bekroond door driehoekig fronton. Groot storend venster in de voorgevel (circa 1930) en loggia aan de erfzijde (jaren 1960). Aansluitend poortgebouw en wagenhuis van 1828 (zie gemetselde datering noordgevel). Brede rechthoekige toegangspoort, in oorsprong korfbogig. Zoldering van zware moerbalken. Korfbogige wagenhuispoort tussen lisenen. Lijstgevel afgelijnd door muizentandfries. Noordelijke zijpuntgevel met vlechtingen.

Ten zuidwesten monumentale dwarsschuur met twee korfboogvormige poorten. Gevels versterkt met drie zware steunberen. Het interieur bewaart zeven gebinten. Zijgevels met aandaken, vlechtingen en asemgaten.

Ten zuidoosten van het erf vleugel met stallingen en centrale poort naar achterliggende akkers. Brede dakoverstek, aan de erfzijde tweemaal onderbroken door klimmende dakkapellen. Aangepast interieur. Recentere noordwestelijke stallingen met rechthoekige muuropeningen onder betonnen of houten lateien.

Op het erf centrale beeldbepalende duiventoren door jaarankers gedateerd 1751. Gewitte baksteenbouw onder zadeldak. Geveltop met vlechtingen verfraaid met sieranker met initialen C.L.B (Colombier). Gaaf bewaarde verdieping met binnenin nisjes. Kleine aanbouw aan de zuidwestelijke zijde.

Ten zuidoosten, buiten het erf een bakhuis met dubbele oven en centrale rookvang.

Veldkapel vermoedelijk van 1822, beschaduwd door berken. Witgeschilderde gedrukte puntgevel bekroond door kruis. Rondbogige deuropeningen met ijzeren deur; bovenste deel met spijlen en pijlpunten. Bepleisterd en beschilderd interieur.