Sint-Vincentius instituut
bouwkundig element- ID
- 81441
- URI
- https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/81441
Juridische gevolgen
-
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Sint-Vincentius instituut
Deze vaststelling is geldig sinds -
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Sint-Vincentius instituut
Deze vaststelling was geldig van tot
Beschrijving
Sint-Vincentius instituut. Oorspronkelijk armenschool en weeshuis opgericht door pastoor Karel Derache, de eerste gebouwen werden in gebruik genomen in 1828. Huidig complex, deels opgetrokken in 1927 en deels in 1939 en 1945.
Drie, aan de straat gelegen klassenvleugels en één vleugel loodrecht op de straat ingeplant. Lijstgevels van rode of bruine baksteen, deels vernieuwd schrijnwerk. Centrale vleugel met beeld van de Heilige Vincentius boven deur. Naastgelegen hoeve uit het midden van de 19de eeuw met eerste steenlegging in 1853.
Aan de overzijde van de Berkenlaan (nummer 2), rustoord voor bejaarden van de Zusters van de Heilige Vincentius à Paulo. Complex opgetrokken van 1976 tot 1983 naar ontwerp van J. Dedeurwaarder, A. Van Gheluwe en H. Van Steenkiste. De sanitaire ruimte en een klaslokaaltje van dezelfde architecten dateert van 1985-1986.
- Konfrontaties in moderne architectuur, een promenade in en rond Kortrijk, Kortrijk, 1990, p. 50-52.
- SANTENS F. (RED.), Het geheugen van Vichte, gedenkboek Leonard Blockeel, Vichte, 1996, p. 157.
- SPELEERS F., Anzegem in oude prentkaarten, Zaltbommel, 1996, prent 26 en 27.
Bron: DE GUNSCH A. & DE LEEUW S. met medewerking van CALLENS T. 2006: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Anzegem, Deelgemeenten Anzegem, Gijzelbrechtegem, Ingooigem, Kaster, Tiegem en Vichte, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL27, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: De Gunsch, Ann; De Leeuw, Sofie
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
Orgel
Het orgel werd in oorsprong, in 1790, gebouwd voor de parochiekerk van Anzegem, door Lambert-Benoit van Peteghem. Rond 1847 werd het naar de kapel van het klooster overgebracht; bij deze verhuis (of kort daarop) werd het instrument grondig gerenoveerd door Pierre van Peteghem (zoon van Lambert-Benoit). In 1936 werd het instrument licht gewijzigd door J. Anneessens.
