Voormalige molenaarshoeve, reeds aangegeven met molen op de Ferrariskaart (1770-1778). Heden is enkel nog het oude boerenhuis aan de westzijde van het erf bewaard. De oude bakstenen stalvleugel in het noorden bij de recente verkaveling van de omgevende landerijen is gesloopt. De oude schuur ten oosten is vervangen door een betonnen loods. Zuidzijde erf ingevuld met nieuw woonhuis.

Het aan de straat gelegen oude boerenhuis betreft een verankerde baksteenbouw onder pannen zadeldak. De straatgevel werd in de tweede helft van de 20ste eeuw voorzien van een nieuw gevelparament. De erf- en zijgevels zijn gewit en voorzien van een gepikte plint. De muuropeningen zijn licht getoogd en behielden hun schrijnwerk. Een decoratief muuranker kenmerkt de zuidelijke zijgevel ter hoogte van de schoorsteen.

Aan de straatzijde, ten zuiden van het oude boerenhuis, bevindt zich een kleine bakstenen pijlerkapel met betonnen bovenstuk.

Ten noorden, thans afgescheiden door een weg naar de achterliggende verkaveling, bevindt zich het bakstenen torenkot van de verdwenen oliewindmolen, op de Ferrariskaart vermeld als “Castere molen”. De molen wordt voor het eerst vermeld in 1572. Het huidige restant van de standaardmolen op rond torenkot zou dateren van circa 1770 en betreft een conisch stampkot (of olieslagerij) met cirkelvormig grondplan. Segmentbogige deur- en vensteropeningen onderbreken het witgeschilderde bakstenen bouwwerk, dat door een recent metalen tentdak is afgedekt. Vanaf de lager gelegen straat loopt een ondergrondse inrit naar de oliekelder onder het torenkot.