Neoclassicistische hallenkerk op een hoogte gelegen met deels bewaard kerkhof en omringende kerkhofmuur, opgetrokken in 1834 naar ontwerp van architect Johan Beeckman, dwars op de voormalige georiënteerde kerk uit de 14de tot de 16de eeuw die in 1827 gedeeltelijk werd gesloopt. Ten noordwesten, twee hekpijlers met siervaas en trap.

De plattegrond ontvouwt: een vierkante westtoren, een driebeukig schip van zes traveeën, een halfrond koor, deels ingebouwd in de noordelijke en zuidelijke sacristie die met elkaar zijn verbonden. Sober bakstenen gebouw op afgeschuinde plint van zandsteen, afgelijnd door dito hoekstenen en overdekt met zadeldak (leien). Westgevel met ingebouwde vierkante westtoren onder ingesnoerde spits (leien). Rechthoekige deur in omlijsting van arduin, daarboven rechthoekig venster, ingeschreven in omlijsting van arduin met bekronend driehoekig fronton op consoles. Zuidzijde met gevelsteen met vermelding jaartal 1835 en namen der toenmalige notabelen, respectievelijk B. Mathy, pastoor, J.B. van Wassenhove, onderpastoor en J. van Droogenbosch, burgemeester. Verder oculus en rondboogvormige galmgaten. Noord- en zuidgevel en koor geritmeerd door rondboogvensters met ijzeren harnas op doorlopende zandstenen onderdorpels. In oostelijke muren van de zijbeuken, een gedicht oculus. Sacristieën van 1863 nar ontwerp van architect J.B. Goeminne met rondboogvensters met lekdrempels en rechthoekige ingangsdeur. Toren met geplafonneerde begane grond. Middenbeuk: rondboogarcaden op zware Toscaanse zuilen op achtzijdige sokkel. Schip, zijbeuken en koor met pseudokruisribgewelven (gepleisterde ribben) tussen gordelbogen in zijbeuken opgevangen door pilasters van noord- en zuidwand. Koorsluiting met driedelig kruisribgewelf op zware Ionische pilasters.

Mobilair: Preekstoel uit de 18de eeuw; doopvont uit de 18de eeuw.