Watermolen op de Molenbeek. Oudste vermelding van 1638, eigendom van Jan de Witte. Watermolen op zandstenen onderbouw, waarboven baksteenmetselwerk met sporen van vlechtingen. Talloze verbouwingen, onder meer als gevolg van de mechanisatie sinds begin 20ste eeuw. Interessante technische installatie. Van de oude molenuitrusting bleven nog een ijzeren geklonken bovenslagrad en drie koppels maalstenen (op de verdieping) bewaard; de overbrenging bevindt zich in een bakstenen knip (kamput) met houten dekplaat op de kuipmuurtjes. Deze installatie werd in 1900 ingebracht en stilgelegd in 1973. Gedurende de 20ste eeuw werden talloze mechanisatie-pogingen ondernomen. Een stoommachine werd reeds in 1923 door een inmiddels eveneens verdwenen elektromotor vervangen. De moderne cilindermolen uit 1939, aangedreven door een elektromotor, bleef praktisch intact bewaard. Recent molenaarshuis.
Bron: D'HUYVETTER C., DE LONGIE B. & EEMAN M. met medewerking van LINTERS A. 1978: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Aalst, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 5n1 (A-G), Brussel - Gent. Auteurs: d'Huyvetter, Clio; de Longie, Bea; Eeman, Michèle Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)