"Dit pakhuis (1845) droeg gedurende 75 jaar de naam "De Coevoet". Het diende als leerlooierij en als opslagplaats van dierenhuiden die in 't Leerhuys (overzijde) werden bewerkt en verkocht. Om de huiden met handkracht naar boven te hijsen gebruikte men hier het grote, nog zichtbare trekwiel (1884). Later werd het huis een bergplaats voor steenkool, marktkramen enz. Met respect voor de industriële archeologie werkte architect J. Strubbe in 1977 het plan uit om het achterhuis tot een eigentijdse woning te verbouwen", zie paneel. Diephuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder afgewolfd schilddak (Vlaamse pannen). Verankerde, bakstenen lijstgevel met licht getoogde openingen op arduinen lekdrempels. Moderne vormgeving van houtwerk, luiken, vensterleuningen en garagepoort.

Aan de Reie, verankerde bakstenen puntgevel. Begane grond met rondboogvensters, centraal voorzien van een houten erker. Op de bovenverdieping licht getoogde vensters onder strek, centraal balkonvenster met ijzeren balustrade.

Interieur. Op begane grond zijn leerlooierputten teruggevonden. Op de zolderverdieping, groot hijswiel, gedateerd "1884", zie voormalige functie als opslagruimte. Gebinte met kruisende spanten, nok- en trekbalk, koningsstijl en gordingen.