Neogotische pseudobasilicale kerk uit 1853-1874, met omringend ommuurd kerkhof. De plattegrond ontvouwt: een westtoren, een vier traveeën breed driebeukig schip, een koor met een rechte travee en driezijdige sluiting. Noordelijke en zuidelijke sacristie in de oksel van het schip en het koor. Bakstenen gebouw op sokkel van respectievelijk baksteen en zandsteen (ten oosten en aan de westgevel); leien zadeldak.

Westgevel gemarkeerd door vlakke steunberen met drie versnijdingen; vierkante westtoren met drie geledingen onder achtzijdige spits (leien) met dakkapellen, geflankeerd door steunberen met vijf versnijdingen. Spitsboogdeur met geprofileerde omlijsting van zandsteen op neuten; aan weerszijden daarboven respectievelijk spitsboognissen en spitsboogvenster met afzaat en deels geprofileerd boogtracé doorlopend over de penanten; oculus in omlijsting van zandsteen; spitsboogvormige galmgaten. Noord- en zuidgevel en koor geritmeerd door steunberen met drie versnijdingen, respectievelijk spitsboogvensters en lancetvensters met afzaat en omlopende, doorgetrokken druiplijst.

Interieur

Begane grond van toren onder kruisribgewelf met klokkengat. Middenbeuk met spitsboogarcaden op zuilen voorzien van achtzijdige abacus. Middenbeuk en zijbeuken overdekt door middel van kruisribgewelven, in de zijbeuken op consooltjes. In het koor, kruisribgewelven op smalle halfronde pilasters met bladkapitelen. Koorsluiting met straalgewelf gemarkeerd door fraaie sleutel met bladmotief.

Mobilair

Barokke altaren in gemarmerd hout; preekstoel uit de 19de eeuw; doopvont uit de 18de eeuw. Orgel toegeschreven aan J. Matthys (Brussel); orgelkast aangepast in 1876.