Ten onrechte "Godshuizen der schoenmakers" genaamd. Gebouwd in de 17de eeuw als eenkamerwoningen voor armen. Vanaf 1830 eigendom van de "Brugse Maatschappij der Schoenmakers", later de "Gemeenschap der schoenmakers". Vanaf 1906 in handen van de "Burgerlijke Hospitalen" en in 1924 de "Openbare onderstand". Eigendom van de Stad vanaf 1967 en sinds 1973 in gebruik als Stedelijk Museum voor Volkskunde. De oorspronkelijk bijna blinde voorgevel wordt in 1904 opnieuw voorzien van vensters. Huidig uitzicht resultaat van restauratie in 1971-1972 naar ontwerp van architect L. Viérin (Brugge): sloop met uitzondering van de voorgevels en een gedeelte van de achtergevels; ook de dakvensters worden herbouwd. Ook reconstructie van het interieur met balklagen en gekoppelde haarden onder meer voorzien van natuurstenen wangen met gesculpteerde kopjes en roosjes in de keellijsten.

Eenheidsbebouwing van acht éénkamerwoningen van twee traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (leipannen); zonder dakgoten. Eerste twee huisjes (nummers 27-29); verankerde bakstenen tuitgevel per baksteenlaag getrapt met in de top respectievelijk korfboognis met afgeschuinde dagkanten en rechthoekige opening telkens met ingewerkt houten luik. Overige huisjes met verankerde bakstenen lijstgevel geritmeerd door de uitzonderlijk grote muurankers. Alle beigebeschilderd boven een gepekte plint. Segmentbogige muuropeningen, deur met afgeschuinde dagkanten, beluikte vensters: soms met bewaarde of overspannende ontlastingsbogen. Dakvenster voorzien van een ingepast luik boven elk benedenvenster. Doorlopend zadeldak onderbroken door zware, geprofileerde schoorsteenschachten die telkens de haarden situeren. De achtergevels zijn beschilderde lijstgevels met rechthoekige muuropeningen. Bij nummers 27-29 afgewerkt met verankerde bakstenen tuitgevels voorzien van schouderstukken.

Rolweg nummers 32-40, voormalige woningen, nu geïntegreerd in het Stedelijk Museum voor Volkskunde. Nummers 32-34: Twee enkelhuizen in spiegelbeeld; twee traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (Vlaamse pannen). Deels verankerde bakstenen lijstgevels met getande bakstenen fries onder de hanggoot; okergele beschildering boven een grijze plint. 16de-17de-eeuws pand verhoogd met een lagere bouwlaag in de loop van de 19de eeuw, zie uitsluitend muurankers op de begane grond en bewaarde afgeschuinde bij de lage deur en de benedenvensters. Huidig uitzicht resultaat van consoliderende restauratie in 2001-2002 naar ontwerp van architect R. D'Hespeel (Brugge). Haast vierkante bovenvensters, zoals vaak gebruikelijk blind in de deurtravee. Nummers 36-38: oorspronkelijk vier lage huisjes voorzien van vier korfboogdeuren en vier vensters, uit de 17de eeuw. Omgebouwd tot twee huisjes in 1959. Heden, twee gelijkaardige rijhuizen van telkens vier traveeën onder zadeldak (Vlaamse pannen). Gewitte verankerde lijstgevels van baksteen op een zwarte plint. Brede centrale tuitgevel met vlechtingen en twee korfboogvormige vensters. Rechthoekige benedenvensters onder ontlastingsboog met opengewerkte voeg. Lage korfboogdeuren. Houten kapelletje met Mariabeeld tegen de middenpenant van nummer 38. Nummer 40, een laag enkelhuisje van twee traveeën onder zadeldak (Vlaamse pannen), uit 16de-17de eeuw. Verankerde bakstenen, okergeelbeschilderde lijstgevel boven een zwarte plint. Dakvlak doorbroken door een dakvenster met tuitgeveltje voorzien van een korfboognis met rechthoekig venster. Voorts rechthoekig venster en lage korfboogdeur met afgeschuinde dagkanten.