Neogotische pseudobasilicale kerk van 1858-1860, gelegen op een kleine hoogte, met deels bewaard kerkhof (ten zuiden) en omringende muur.
De plattegrond ontvouwt: een westtoren, een driebeukig schip met vier traveeën, een koor van één travee met driezijdige sluiting, noordelijke en zuidelijke sacristie. Gebouw van baksteen op plint van arduin onder doorlopend zadeldak (leien); plat dak boven de sacristieën. Sobere westgevel, ingebouwde vierkante toren onder gebogen spits (leien) tussen blinde zijbeukgevels; spitsboogdeur in kwartholle omlijsting van arduin; daarboven spitsboogvenster in omlijsting van gesinterde steentjes met lekdrempel, evenals spitsboogvormige galmgaten onder geprofileerde archivolt, doorgetrokken over de penanten. Noord- en zuidgevel en koor geritmeerd door gelijksoortige vensters. Blinde koorsluiting. Tegen de noordelijke sacristie, overluifelde (leien) Christus aan het Kruis uit de 18de eeuw.
Interieur
Middenbeuk: zuilen op arduinen sokkel met lijstkapitelen en abacus onder spitsboogarcaden. Toren, schip, zijbeuken en koor overdekt met kruisribgewelven.
Mobilair
Hoofd- en zijaltaren uit de 13de eeuw.
DHANENS E., Aanwijzende fotografische inventaris van het Belgisch patrimonium voor kunst en geschiedenis, Canton Aalst, Archives centrales et laboratoires, Brussel, 1950, p. 16.
Bron: D'HUYVETTER C., DE LONGIE B. & EEMAN M. met medewerking van LINTERS A. 1978: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Aalst, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 5n1 (A-G), Brussel - Gent. Auteurs: d'Huyvetter, Clio; de Longie, Bea; Eeman, Michèle Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
Deels ommuurd kerkhof omheen de kerk met een collectie graftekens uit de 20ste eeuw.
Het cirkelvormige kerkhof omheen de kerk van Vlekkem staat reeds aangeduid op de Ferrariskaart uit de late 18de eeuw. De eerder schematische intekening van het kerkhof suggereert een ommuring. De Atlas der buurwegen bevestigt dat omstreeks 1840 het kerkhof afgescheiden was van de straat met een muur. Die situatie bleef tot vandaag bewaard.
Deels met een bakstenen muur omheind kerkhof, toegankelijk aan de westzijde via een smeedijzeren hek aan bakstenen hekpijlers. Op het deels geruimde kerkhof bleven graftekens bewaard die de 20ste eeuw overspannen. Ten westen staat het hardstenen neogotisch grafteken, een kruisvormige stèle met verhoogde zerk in een graftuin, voor E.H. Stevens (+1908). Het grafteken is gedecoreerd met een kelk, IHS-monogram en een plantentak en heeft een porseleinfoto en een knielbank. Verder bleven uit het interbellum een aantal hardstenen stèles in kruisvorm bewaard. Uit de naoorlogse periode dateren de stèles in combinatie met (verhoogde) zerken. Ze zijn uitgevoerd in sobere art deco of modernisme. Verschillende graftekens zijn gedecoreerd met porseleinen foto's en applicaties en tekstplaten in marbriet. De evolutie naar graniet in de jaren 1960-1970 is er merkbaar, onder andere dankzij het grafteken in witte marmer van Marie Cecile Van den Bossche (+1979). Opmerkelijk is het houten gebeeldhouwde grafteken voorstellende een lijdende christus en schrijnwerkersgereedschap voor Urbain van Boxstael uit 2000.
Het kerkhof werd bezocht in 2017.
Atlas van de Buurtwegen, opgesteld naar aanleiding van de wet op de buurtwegen van 10 april 1841, schaal 1:2.500 (overzichtsplannen schaal 1:10.000).
Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden voor Zijn Koninklijke Hoogheid de Hertog Karel Alexander van Lotharingen, Jozef Jean François de Ferraris, Koninklijke Bibliotheek van België, uitgegeven in 1770-1778, schaal 1:11.520 herleid naar 1:25.000.
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Parochiekerk Sint-Lambertus met kerkhof [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/8309 (geraadpleegd op ).
