Breedhuis met enkelhuisopstand van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (Vlaamse pannen), vermoedelijk van 1672 in plaats van houten gevel. Verankerde baksteenbouw. Latere aanpassing van de gevelindeling, voornamelijk op de begane grond, zie ontlastingsbogen. Huidig uitzicht resultaat van consoliderende restauratie in 1973-1975 naar ontwerp van architecten L. Dugardyn en J. Waes (Brugge): onder meer verwijderen van de cementlaag, aanbrengen van benedenvensters naar analogie van bovenvensters, aanbouw vervangen door een nieuwbouw, de vierkante - niet oorspronkelijke - schoorsteenschacht werd vervangen door een ronde. De hoekconsole, het Onze-Lieve-Vrouwebeeldje en het baldakijn zijn een reconstructie naar ontwerp van beeldhouwer J. Franck. Verankerde bakstenen lijstgevel gecombineerd met een haast gevelbrede getrapte top (6 treden + topstuk). Rechthoekige muuropeningen met afgeschuinde dagkanten en grosso modo bewaarde ontlastingsbogen met aanzet- en sluitstenen van zandsteen. De zijgevel is een verankerde, nagenoeg blinde tuitgevel.
DEVLIEGHER L. 1975: De huizen van Brugge, Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen 2-3, Tielt, 44.
DEVOS P. 1975: Brugge, herwonnen schoonheid, Tielt, 205-211.
ESTHER J. 1994: Arthur Vandendorpe, restaureren, renoveren, Brugge, 42-43.
Bron: GILTÉ S., VANWALLEGHEM A. & VAN VLAENDEREN P. 2004: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Brugge, Middeleeuwse stadsuitbreiding, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 18nb Noord, Brussel - Turnhout. Auteurs: Gilté, Stefanie; Vanwalleghem, Aagje; Van Vlaenderen, Patricia Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
Herbestemd tot sociale woning door de sociale huisvestingsmaatschappij Interbrugse Maatschappij voor de huisvesting (sinds 2006 Vivendo).
