Herenhuis gebouwd op een onregelmatige plattegrond met achterin gelegen tuin reikend tot aan het Verbrand Nieuwland. In de 19de eeuw, locatie van de brouwerij "De drie monniken". Enkelhuistype van vijf traveeën en twee en een halve bouwlaag onder twee parallelle schilddaken (Vlaamse pannen). Bepleisterde en lichtgrijs beschilderde lijstgevel van 1832 boven een donkere plint. Oude kern, zie kelders, gedeeltelijk overwelfd met tongewelf. Ordonnerende imitatiebanden op de begane grond, gekorniste puilijst, kordonvormende lekdrempels en hoofdgestel met kroonlijst op houten klossen. Rechthoekige vensters; op begane grond met lekdrempels, bovenvensters in geprofileerde omlijsting, op tweede bouwlaag in entablement met kroonlijst. Links poortrisaliet met ingeschreven rondboogpoort.

Interieur. Typerende planindeling en ruimtewerking met koetsdoorrit geritmeerd door Dorische pilasters, rechts marmeren treden geflankeerd door twee Dorische zuilen. Vestibule met marmeren vloeren. De aanzet van het trappenhuis met twee Ionische pilasters. Op de bovenverdieping herhaald met Corinthische pilasters. Salons aangekleed in classicistische stijl, zie voluteschouwen, plafondlijstwerk en deuromlijstingen. Vroegere eetkamer aan de tuinzijde: schouw in laatgotische stijl met rechtstanden voorzien van druivenranken in de keellijst, telkens eindigend op een Bourgondisch echtpaar en bekroond met een mijter versierd met een jachttafereel. Uiterst sober aangeklede kamers op de bovenverdieping.