Traditioneel breedhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen), dat in kern opklimt tot de 17de eeuw, en in 1844 in neoclassicistische stijl werd aangepast in opdracht van Maria Bordinckx, overste van het karmelietessenklooster. Uit het bouwdossier vallen ontwerper nog aannemer af te leiden. De werken betroffen het vervangen van de rondboogdeur van het type 'diamantpoortje' door een rechthoekige deur, en het aanpassen van de kruiskozijnen op de bovenverdieping tot rechthoekige vensters met doorgetrokken lekdrempels. Destijds werd het pand in de middenas nog bekroond door een vermoedelijk classicistische dakkapel met vleugelstukken en een driehoekig fronton.

Bepleisterde en beschilderde lijstgevel, vermoedelijk in bak- en zandsteenbouw, verankerd door smeedijzeren muurankers. Registers van aangepaste, rechthoekige deur- en vensteropeningen met slanke penanten, vroegere kruiskozijnen, getralied op de begane grond, op doorgetrokken lekdrempels uit blauwe hardsteen op de bovenverdieping. Een houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. Houten inkomdeur en smeedijzeren waaier met een ruitpatroon van kruisende pijlen en een rozet uit 1844.