Industrieel complex van de suikerraffinaderij Peten, op de hoek van Van Craesbeeckstraat en Willem Lepelstraat, in drie fasen opgetrokken in opdracht van Auguste Peten naar ontwerpen door de architect Frans Van Dijk uit 1890, 1901 en 1913. Gesloopt omstreeks 1985 voor de bouw van een sociaal wooncomplex van huisvestingsmaatschappij Huisvesting-Antwerpen.

Frans Van Dijk maakte aan het begin van zijn loopbaan naam als medeontwerper van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten aan de Leopold De Waelplaats. Omstreeks de eeuwwisseling deed hij zich opmerken met enkele van de meest opvallende huizengroepen in de wijk Zurenborg waaronder "Boudewijn met de IJzeren Arm" en "Scaldis" aan de Cogels-Osylei, en het imposante Grand Hôtel Métropole in de Leysstraat. Als een van de uitverkoren architecten van de Antwerpse elite, de financiële wereld en het bedrijfsleven, beoefende hij zijn carrière lang een monumentaal architectuuridioom van eclectische signatuur.

De eerste bouwfase van de suikerraffinaderij Peten uit 1890 betrof het centrale bouwvolume van zes traveeën, dat in 1901 aan de linkerzijde werd uitgebreid met een volume van vier traveeën, en in 1913 met het afgeschuinde hoekvolume van twaalf traveeën. Het imposante geheel op een U-vormige plattegrond met binnenplaats, telde vijf bouwlagen onder een pseudo-mansarde met dakkapellen. Eenvoudige opstanden in baksteenbouw op een hardstenen plint, geritmeerd door registers van steekboogvensters met lekdrempels. Rechthoekige inrijpoort en deur in de vijfde travee, en getraliede drielichten op de begane grond van de eerste vier traveeën, overspannen door ijzeren I-balken met rozetten. Een klassiek hoofdgestel met gelede architraaf en houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. Op het dak betonnen watertank op een open betonnen staketsel; de tank is doorboord door korte ronde, aan top uitkragende fabrieksschouw.

Interieur uitgevoerd in zware betonconstructie (Hennebique-systeem?), met vlakke betonvloeren, op betonbalken, gedragen door betonnen kolommen en door de bakstenen buitenmuren; scheimuren in baksteenmetselwerk.

Hoek Van Craesbeeck-Willem Lepelstraat. Voormalig bedrijfsgebouw, volgens naambordje Suikerraffinaderij N.V. Peten & Co (S.V. Candico), circa 1910-20.

Imposant gebouw van respectievelijk tien traveeën + afgeschuinde hoek + zeven traveeën en vier à vijf bouwlagen onder pseudo-mansardedak met plat bovendeel in beton en met bitumebekleding. Dakkapellen in beton. Op het dak betonnen watertank op open betonnen staketsel; tank doorboord door korte ronde, aan top uitkragende fabrieksschouw. Bakstenen lijstgevel op sokkel van arduin met segmentbogige en rechthoekige muuropeningen.

Interieur uitgevoerd in zware betonconstructie (Hennebique-systeem?), met vlakke betonvloeren, op betonbalken, gedragen door betonnen kolommen en door de bakstenen buitenmuren; scheimuren in baksteenmetselwerk. Alhoewel het interieur niet kon bezocht worden, lijkt een groot deel der vroegere technische installatie nog bewaard.