Historiek

Kleuterschool van de Sint-Antoniusparochie, schoolgebouw in neotraditionele stijl, van omstreeks 1905-1910, waarvan het ontwerp is toe te schrijven aan de architect Jules Bilmeyer. Het gebouw is ingeplant op het binnenplein tussen de Sint-Antonius van Paduakerk en de pastorie, die de architect respectievelijk ontwierp in 1904 en 1908, en de huizen aan de Rijnpoortvest. Het inkomportaal en de vestibule van de kleuterschool zijn geïntegreerd in een woon- en handelspand, onderdeel van vastgoedproject op de hoek van Paardenmarkt en Rijnpoortvest, opgezet door de kerkfabriek van de Sint-Antoniusparochie, naar een ontwerp door Bilmeyer uit 1906.

In kern vormt de kleuterschool het laatste restant van het kapucijnenklooster, waarvan de kerk en overige overige vleugels tussen 1903 en 1908 werd gesloopt voor de bouw van de nieuwe parochiekerk, de pastorie en het vastgoedproject van de kerkfabriek. Muurankers op de begane grond geven de traditionele kern aan, die mogelijk opklimt tot de 17de eeuw, en omstreeks 1905-1910 tot de huidige vorm werd verbouwd en verhoogd. Tegen de blinde zuidgevel die zijde Paardenmarkt aan de kleine omheinde voortuin van de pastorie grenst, zijn de jaarankers 1613 van de westgevel van de kapucijnenkerk aangebracht, en een 18de-eeuwse calvarieberg die eertijds op het voorplein stond opgesteld.

Architectuur

Schoolgebouw

Het langgerekte schoolgebouw van tien traveeën, omvat twee bouwlagen onder een zadeldak met aandaken (nok loodrecht op de straat, leien). De gevels hebben een parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, met gebruik van witte natuursteen voor speklagen, waterlijsten en dekstenen. Door waterlijsten gelede trapgevel van oorspronkelijk zes treden (afgetopt) met overhoekse fioelen op kraagstenen aan de korte zuidzijde. De geveltop wordt geopend door een drielicht met rondbogig middenvenster. Hieronder zijn ter hoogte van de eerste verdieping de smeedijzeren jaarankers 1613 en de 18de-eeuwse calvarieberg aangebracht. Tegen de begane grond leunt de verbindingsgalerij van pastorie en kerk aan. Lijstgevel aan de lange oostzijde, met een regelmatig ordonnantieschema opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen met hardstenen lekdrempels, hoog oplopend in de bovenbouw. De begane grond is bepleisterd en voorzien van smeedijzeren muurankers. Een rondboognis markeert de middenas van de bovenverdieping, bedoeld voor een Onze-Lieve-Vrouwebeeld. Houten kroonlijst. Afgeschuind paviljoen van één bouwlaag aan de oostzijde.

Calvarieberg

De calvarieberg tegen de zuidgevel is oorspronkelijk afkomstig van de Kalkbrug over de Sint-Pietersvliet (huidige Sint-Paulusplaats), waar de beeldengroep in 1737 werd ingewijd. Bij het verdwijnen van de brug in 1805, werd de calvarieberg overgebracht naar het voorplein van de kapucijnenkerk. De Christus van Walter Pompe (gesigneerd) uit het derde kwart van de 18de eeuw, aangebracht op een houten kruis met stralenkrans en” INRI”-bord, wordt geflankeerd door de Moeder Gods van J.C. de Cock uit 1732 (gesigneerd en gedateerd), en de heilige Johannes. De witgeschilderde natuurstenen beelden staan opgesteld op wandsokkels, en worden beschermd door een houten luifel in stijl- en regelwerk met leien dakdekking. De restauratie van de beeldgroep is eind 2016 aangevat

Ten oosten van de Sint-Antoniuskerk: neotraditionele trapgevel (zes treden + overhoekse topstukken) met jaarankers 1613 van het in 1908 gesloopte kapucienenkerkje. Eveneens tegen de gevel een calvarie: kruisbeeld geflankeerd door Onze-Lieve-Vrouw en Heilige Johannes; oorspronkelijk (1737) geplaatst op de Kalkbrug (nu Sint-Paulusplaats) en begin 19de eeuw overgebracht naar het binnenpleintje van het oude kapucienenkerkje.