Beeldbepalend vrijstaand ensemble van twee woningen in baksteenbouw. Ten noorden grenzend aan de oprit van de dekenij, ten zuiden palend aan het parochiecentrum en het hekwerk van de vroegere parochiale bewaarschool.

Deels onderkelderde neoclassicistische woning van twee bouwlagen en vier en drie traveeën onder schilddak met kunstleien (voorheen met pannen). Volgens kadastergegevens gebouwd in twee fasen. Aanvankelijk werd in 1846 ter hoogte van nummer 1 een kleiner volume gebouwd dat vervolgens in het derde kwart van de 19de eeuw (circa 1870) werd vergroot met nummer 3 en wellicht gelijktijdig voorzien van een uniforme gevelafwerking. Van 1884 tot 1957 werd nummer 3 gebruikt als postgebouw.

Eenvoudige ontpleisterde lijstgevel op een hoge gecementeerde plint onder een overstekende houten kroonlijst op klossen. Rechthoekige vensteropeningen op lekdrempels, op de bovenverdieping gevat in een typerende geriemde omlijsting met siersluitsteen, op de begane grond eertijds beluikt (confer de nog aanwezige luikduimen). Vlak omlijste voordeur met tussendorpel en waterlijst in de tweede travee verleent toegang tot nummer 1. Uiterst rechtse deur in zevende travee, vroegere inkom van postkantoor, werd in de loop van de 20ste eeuw gewijzigd. Voorts twee vensters in de linker zijgevel gedicht en beraping verwijderd.

Achterbouw gewijzigd.