Historiek en context

Geheel van twee meergezinswoningen in ingehouden art-nouveaustijl, ingeplant op een perceel tussen Verversrui en Leguit, naar een ontwerp door de architect Emile Vereecken uit 1912. Het vastgoedproject werd in opdracht van Henri Delfs opgetrokken, naast zijn hotel in de Leguit. Het programma omvatte twee winkels, een koetshuis en elf bescheiden huurkwartieren.

Emile Vereecken was als architect actief in Antwerpen van omstreeks 1890 tot midden jaren 1920. Hij startte zijn loopbaan op het architectenbureau van zijn vader Jean Baptiste Vereecken, en zette na zowat vijftien jaar samenwerking de succesvolle praktijk vanaf 1906 in eigen naam verder. Tijdens het decennium voorafgaand aan de Eerste Wereldoorlog evolueerde Vereeckens architectuur van een overladen eclecticisme naar een Frans georiënteerde beaux-artsstijl. Zijn belangrijkste creatie uit deze periode is het monumentale kantoorgebouw Bunge & C° in de Arenbergstraat. De art-nouveaustijl paste hij vanaf de eeuwwisseling sporadisch toe, veelal slechts discreet verwerkt in de detaillering. In de weinige projecten uit het vroege interbellum die van hem gekend zijn, bevestigt Vereecken zijn geloofsbelijdenis aan de klassieke, traditionele bouwkunst.

Architectuur

Met een gevelbreedte van elk drie traveeën, omvatten beide rijwoningen vijf bouwlagen onder een plat dak. De topgeleding van het pand aan de Leguit is vanwege de hoogtebeperking door geringe straatbreedte uitgewerkt als pseudo-mansarde met dakkapellen. De lijstgevels hebben een parement uit geel baksteenmetselwerk in kruisverband, geaccentueerd door groen geglazuurde baksteen voor speklagen en ontlastingsbogen. Van blauwe hardsteen is gebruik gemaakt voor de plint en lekdrempels, van witte natuursteen voor de puilijst, lateien en kraagstenen. Horizontaal geleed door de breed geprofileerde puilijst, worden beide opstanden gemarkeerd door het gebogen risaliet van de traphal, dat via een voluutconsole aansluit op het inkomportaal, aan de Verversrui ingeplant in de middenas, aan de Leguit in de zijtravee. De vroegere winkelpuien (Verversrui) en koetspoort (Leguit), worden overspannen door een ijzeren I-balk met rozetten. Verder beantwoorden de opstanden aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters met bewerkte latei of steekboogvensters met ontlastingsboog, gevat in oplopende vensternissen; panelen op de borstweringen van de eerste verdieping. Een fraaie houten kroonlijst op houten winkelhaakconsoles met kraagstenen vormt de gevelbeëindiging. Vernieuwd schrijnwerk.

Volgens de bouwplannen worden beide panden van elkaar gescheiden door twee gekoppelde binnenplaatsen centraal in het perceel. De meergezinswoning aan de Verversrui omvat twee winkels met keuken op de begane grond; de vier bovenverdiepingen omvatten telkens twee tweekamerwoningen met wc op het terras, ontsloten door de centraal ingeplante, gemeenschappelijke inkom- en traphal. De meergezinswoning aan de Leguit, biedt op de begane grond ruimte aan een koetshuis met paardenstal, met op de eerste verdieping de voederbergplaats. De tweede, derde en als pseudo-mansarde uitgewerkte vierde verdieping, bestaan telkens uit een driekamerwoning met wc op het terras, ontsloten door de zijdelings ingeplante, gemeenschappelijke inkom- en traphal.