Achterin gelegen grote hoeve met losse bestanddelen. Ingeplant op een landbouwsite die minstens opklimt tot het derde kwart van de 18de eeuw, gewijzigd in de 19de en de 20ste eeuw (confer historisch kaartmateriaal).

Zuidoostelijk georiënteerd boerenhuis met rugzijde naar de straat en T-vormige plattegrond. Aanvankelijk éénlaags gebouw van vier traveeën met rechts aanpalende woning van twee traveeën met afzonderlijke voordeur onder doorlopend pannen zadeldak. In de tweede helft van de 19de eeuw (circa 1857) ten westen met lager volume van twee traveeën vergroot. In 1868 samengevoegd tot één geheel. Rondboogvormig zoldervenstertje in nieuwe zijpuntgevel. Witgeschilderde en deels bepleisterde erfgevel op een met schijnvoegen gecementeerde plint. Dit verleent het boerenhuis, evenals de tegeldorpels aan de vensters, een begin 20ste-eeuws voorkomen. De rechthoekige vensteropeningen met houten bovenlatei, de ankers met teken en de aflijnende geprofileerde daklijst verwijzen echter naar de oudere bouwperiode.

Interieur. Oorspronkelijke indeling en dragende structuur (balklagen) behouden. Inwendig opgevat als een dubbelhuis met een centrale gang en flankerende kamers. Aankleding overwegend gemoderniseerd in de jaren 1930 (verzorgde vloertegeltapijten met boorden, kleinere schouwen). Rechterkamer : authentieke brede Vlaamse schouw in gesinterde en rode baksteen met jongere toevoeging én ingekaste zoldertrap in de achterhoek. Gang met typische combinatie kelder- en opkamerdeur.

Ten zuiden en haaks op de straat, bakstenen bedrijfsgebouw met stal en schuur van zeven traveeën, met haast blinde achtergevel. Pannen zadeldak aan erfzijde met dakoverstek op schoren. Deels gekasseid binnenerf, waarvan de kasseien ter hoogte van de dubbele poort cirkelvormig gelegd. Volgens mondelinge overlevering op de plaats van de paardenmolen die de dorsmachine in de schuur aandreef.