Burgerhuis met L-vormige plattegrond en dubbelhuisopstand, van vijf traveeën en twee bouwlagen, in neoclassicistische stijl. Stilistisch en volgens kadasterarchief te dateren in 1844. Naar verluidt voorheen dokterswoning, maar later bewoond door een kolenhandelaar.

Parement van ontpleisterde en hervoegde rode baksteen op een lage gecementeerde plint. Witgeschilderde houten kroonlijst op klossen als gevelbeëindiging. Rechthoekige vensteropeningen, op de begane grond voorheen met luiken (confer luikduimen), nog met bewaard schrijnwerk. In het oog springende centrale voordeur gevat in een voor de bouwperiode typische neoclassicistische deuromlijsting met pilasters op neuten en een afdekkende kroonlijst. Beraapte achtergevel.

Interieur

Eerder ondiepe woning met behouden traditionele indeling. Centrale hal met zwarte en witte marmeren vloer, aan weerszij geflankeerd door klein salon met tijdseigen marmeren schouwmantel. Daarachter ruimere eetplaats die volgens de stijlkenmerken wellicht in het begin van de 20ste eeuw werd gemoderniseerd en onder meer voorzien van een fraaie cementtegelvloer met boord (imitatietapijt) en een vier vleugels tellende binnendeur met art-decogetint loodglas. Muurarcheologisch onderzoek door de bewoners wees tevens uit dat de wanden versierd waren met een muurschildering, waarvan twee decoratieve fragmenten werden vrijgelegd.

In de tuin en parallel aan de voorbouw, een kleine aanhorigheid bijgebouwd in 1852 en mogelijk eertijds bestemd als hovenierswoning. Eenlaags gebouwtje van vier traveeën met links een overbouwde doorrit met laadluikje. Gewit metselwerk op een gepikte plint. Rondboogvormige vensters en deur met sporen van V-vormig schrijnwerk in de bovenlichten, kenmerkend voor het tweede en derde kwart van de 19de eeuw.