Noordwest-zuidoost georiënteerd bedehuis, gelegen aan de zuidkant van het Dorpsplein. De zusters ursulinen van Tildonk vestigden zich in 1851 te Wellen. Naast hun school richtten ze in 1899 een klooster met pensionaat op. Vanaf 1975 werd dit complex geleidelijk gesloopt en ontmanteld. Resterende kloostergebouwen door de gemeente aangekocht in 1986; tenslotte alleen bewaarde kapel met gemeentelijke bibliotheek op de benedenverdieping en deel uitmakend van het nieuwe ontmoetingscetrum ten zuidwesten. Neogotische bedehuis van 1899 confer gevelsteen boven ingang van verdwenen kloostergebouwen, waaraan het met de noordwestgevel paalde. Dringende instandhoudingswerken circa 1992 en geplande restauratie oonder leiding van architect W. De Wyngaert (Hasselt).

De plattegrond beschrijft een schip van zes traveeën met een inspringend koor van één rechte travee met een driezijdige, door sacristie en nevenruimte ingebouwde sluiting.

Bakstenen gebouw met kapel op de bovenverdieping; zadeldak (leien) met achtzijdige dakruitertje met naaldspits ten noordwesten. Afwerking van Franse steen en hardsteen. Smeedijzeren ankers. Traveeën gescheiden door versneden steunberen; spitsbogigie spaarvelden met ingeschreven gekoppelde benedenvenstertjes en spitsbogigie bovenvensters in een geprofileerde omlijsting van Franse steen met colonnetten voorzien van een Corinthisch kapiteel. Kroonlijst van Franse steen op consoles. Aangepaste noordwestgevel met portaal.

Interieur : eenbeukige ruimte met bewaarde neogotische muurschilderingen uit de bouwperiode; kruisribgewelven tussen spitsbooggordelbogen, opgevangen door schalken met bladkapiteel. Ster- en straalgewelf boven het koor.

Mobilair uit de bouwperiode onder meer hoofd- en zijaltaren; gesculpteerde lambriseringen; geschilderde kruisweg op koper; doksaal met orgel van Duits fabricaat, hersteld en omgebouwd door Geurts (Berchem); figuratieve en decoratieve neogotische glasramen; marmeren bevloering.