Van de oorspronkelijke, neoclassicistische kerk blijft alleen de toren over (boven de deur gedateerd 1828/ NUNC DICIMUS RECTE/ NIEUWERKERKEN); de huidige kerk is een neoromaanse constructie, gebouwd in 1910 (cartouche op de buitenzijde van de absis), en met twee zijbeuken vergroot (1949-1950). Omgevend kerkhof.
Plattegrond: vierkante westtoren met rond traptorentje, driebeukig schip van vier traveeën, een koor van één recht travee met halfronde absis, geflankeerd door sacristieën. Baksteenbouw. Vierkante toren van twee geledingen, afgedekt met een ingesnoerde naaldspits; rondboogportaal in een geprofileerde rechthoekige omlijsting van hardsteen, met uigespaarde zwikken en een sluitsteen; waaiervormig bovenlicht; erboven, een witgeschilderde rondboognis met Sint-Pietersbeeld; bakstenen roosvenster en uurwerk; rondboogvormige galmgaten.Neoromaans gedeelte met smalle rondboogvensters; zijbeuken met kapelgevels en zadeldak (nok loodrecht op de middenbeuk).
GEUKENS B., Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen, Provincie Limburg, Kanton St.- Truiden, Brussel, 1977, pagina 56.
Bron: SCHLUSMANS F. met medewerking van GYSELINCK J., LINTERS A., WISSELS R., BUYLE M. & DE GRAEVE M.-C. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Hasselt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 6n2 (He-Z), Brussel - Gent. Auteurs: Schlusmans, Frieda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
