Neoromaanse kerk, gebouwd in 1870-1872, ter vervanging van de vroegere gotische kerk. Driebeukige kruisbasiliek met ingebouwde westtoren onder de naaldspits. Baksteenbouw met verwerking van natuursteen, op een ijzerzandstenen plint. Schip van vier traveeën. Breed transept met absidiolen, noord- en zuidportaal. Koor met halfronde sluiting, geflankeerd door sacristieën onder zadeldak.
Gevels geritmeerd door lisenen en rondboogvormige spaarvelden met dito deuren en vensters met deelzuiltjes. Witbepleisterd interieur. Rondboogarcaden op pijlers met oplopende pilasters; kruisgewelven; koepelgewelf boven het rechte koor.

Mobilair: Beeld van Sint-Barabara, witgeschilderd hout (16de eeuw); Piëta, gepolychromeerde eik (16de eeuw); renaissance Sint-Anna met Onze-Lieve-Vrouw, gepolychromeerde eik; barokbeelden van Sint-Jan de Doper, Sint-Andries, bisschop (?) Thomas van Aquino, Sint-Hubertus, Sint-Paulus en Sint-Petrus; in de sacristie: hoofd van Johannes de Doper, gepolychromeerd hout; Sint-Blasius, eik (16de eeuw); Sint-Apollonia, gepolychromeerde eik (15de eeuw); wijwatervat met albasten Calvarie, rococo (18de eeuw); ivoren kruisbeeld (18de eeuw); verguld kruisbeeld (17de eeuw).
Twee barokke biechtstoelen; romaanse doopvont van kalksteen; gotische doopvont; koperen koorlezenaar in de vorm van een adelaar, op marmeren voet (18de eeuw); metalen koffer (17de eeuw).