Hoeve genaamd "Hof Moens" naar de laatste landbouwersfamilie op de hoeve. Semigesloten hoeve met in U-vorm opgestelde bedrijfsgebouwen vooraan en daarachter ingeplante boerenwoning. Deze aanleg gaat deels terug op een minstens sinds de eerste helft van de 19de eeuw bestaande hoeve met losse bestanddelen. Volgens kadastergegevens gereconstrueerd in 1865; volgens lokale overlevering na huisbrand omstreeks 1870 grotendeels vernieuwd. In 1949 naar ontwerp van architect A. Burm (Berlare) verbouwd boerenhuis, met toegevoegde bovenverdieping en nieuwe bak- en natuurstenen voorgevel in historiserende stijl.

Pittoresk ensemble van verankerde bakstenen bedrijfsgebouwen onder pannen zadeldaken, met rood- en wit gestreept geschilderde staldeuren en luiken. Aan de straat palende voormalige dwarsschuur met geïncorporeerde gevelhoge toegangspoort, onder pannen zadeldak. Gedichte poort in de tweede travee en gekasseide doorrit in de vierde travee naar het binnenerf. Gewit houten muurkapelletje met Heilig Hartbeeld aan de erfgevel onder dakoverstek op houten schoren. Twee lagere stalvleugels parallel aan weerszij van het erf. Linkervleugel met brede dakoverstek, op het nokuiteinde bekroond door een beschilderde ijzeren windwijzer, een jager met hond voorstellende. De windwijzer zou afkomstig zijn van de verdwenen windmolen gekend als "Het stampkot" (Zandbergstraat).