Hoeve met losse bestanddelen op een achterin gelegen erf toegankelijk via een beukendreef, gelegen aan de grens met Melle. De hoeve zou opklimmen tot de 18de eeuw. In de 19de eeuw in het bezit van de familie de Kerchove d’Exaerde Borluut. Vanaf 1910 bewoond door het echtpaar Fons Thielman – Lenaerts die in de hoeve één van de grootste hengstenhouderijen uit de streek oprichtten. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vernielde een brand de woning. De toenmalige eigenaar, baron Léon van Pottelsberghe de la Potterie diende in 1915 een bouwaanvraag in voor een nieuwe voorgevel naar ontwerp van bouwkundige De Cuyper(?) (Gijzenzele). Kadastraal in 1916 opgetekende nieuwe constructies op de plaats van de ruïne in opdracht van baron Léon van Pottelsberghe de la Potterie de Lovendegem uit Melle. Ook de volgende bewoner, Charles Blomme, hield er tot de Tweede Wereldoorlog een hengstenhouderij. Tijdens de beschietingen in 1944 werden de stallen door brand vernield.

Ten noorden op het erf ingeplant boerenburgerhuis met naar het erf (zuid) gerichte voorgevel. Bakstenen woning in regionalistische stijl van 1915-1916. Huis van vijf traveeën en één bouwlaag onder pannen zadeldak vroeger voorzien van ijzeren klokkenstoel met windwijzertje, links aanpalende later nog aangepaste veestal. Twee middentraveeën hoger opgetrokken in puntgevel. Houten kruiskozijnen met luiken aan de onderste helft, oorspronkelijk getralied. Rondboogvormige voordeur in vierde travee gevat in een uitspringende rode en gesinterde bakstenen omlijsting met neuten en imposten en kroonlijst. Getoogde deur van eetplaats in tweede travee met omlijsting en erboven nis in gesinterde bakstenen omlijsting met stenen beeld van de Heilige Isidoor door beeldhouwer J. Vits (Melle). Geknikte dakoverstek rustend op daklijstbalkjes. Gewitte verankerde achtergevel met hoge getraliede rechthoekige vensters, een kleiner getoogd venster ter hoogte van de keldertrap en steekboogdeur.

Het interieur bewaart goed zijn oorspronkelijke indeling en stoffering. De plattegrond vertoont volgens het bouwplan een inkomhal met trap, rechts ervan een salon en links een bureel en een eetplaats, toegankelijk via de keuken, het bureel en een buitendeur, aan de achterzijde bevinden zich respectievelijk een slaapkamer, de achterkeuken en de onderkelderde opkamer.

Het trappenhuis is voorzien van een tweekleurige cementtegelvloer met boordmotief, een houten bordestrap met gemarmerde trappaal en gemarmerde deuren naar salon en bureel. Het salon links van de inkom heeft een samengestelde balklaag. De eetplaats heeft een over de vier muren doorlopend sierlijk geschilderd fries met taferelen die verband houden met de vroegere hengstenhouderij op de hoeve. De schouwmantel is volledig beschilderd met een cartouche waarop een afbeelding van de hoeve voor de vernieling van 1914 en erboven het opschrift "Wie Kan Toch Maecken – Secht het mij/ Dat Telck naer Genoegen Zij".

Ten westen en ten zuiden op het erf gelegen bedrijfsgebouw in verankerde gewitte baksteenbouw van vijf traveeën met groen geschilderd schrijnwerk, vermoedelijk oudere kern met vernieuwde daken na de oorlogsschade van 1944.