Modernistische woning naar ontwerp van architect Joseph Lycke (Wetteren), uitgevoerd door aannemer Danckaert (zie plintstenen), werd volgens bouwaanvraag in 1937 gerealiseerd. Voor de opdrachtgever Leon Van der Veeken, textielfabrikant wonende aan het Statieplein, ontwierp architect Lycke een burgerwoning en werkhuis met bureel en tentoonstellingsruimte. De achterliggende voormalige bedrijfsgebouwen, bereikbaar via de garagepoort, werden mogelijk pas later gebouwd of hersteld(?), zie het jaartal 1942 in een kleine console en de datum 19-5-1942 in een gevelsteen ter hoogte van de huidige keuken. Het gevelontwerp vertoont sterke gelijkenissen met een modernistisch woonhuis aan de Koning Albertlaan 97 te Gent, dat een jaar eerder door architect André Claessens (1904-1960) was gebouwd. Joseph Lycke zou dit pand verschillende malen met zijn opdrachtgevers bezocht hebben en liet er zich duidelijk door inspireren. Hij voegde er een garagepoort en een over twee verdiepingen doorlopend verticaal trapvenster aan toe en wijzigde de gevelmaterialen. Het principe van de onder- met bovenbouw waarbij de verschillende functies binnenin het gebouw door het gebruik van verschillende materialen voor de pui en de bovenverdiepingen worden gevisualiseerd, nam hij over.

De modernistische woning Van der Veeken telt drie bouwlagen onder een plat dak met L-vormig grondplan. De strakke en evenwichtige gevelopbouw, aanleunend bij de nieuwe zakelijkheid, wordt doorbroken door rechthoekige en ovaalvormige muuropeningen met metalen schrijnwerk en is voorzien van een kleurrijk gevelparement. De onderbouw is bekleed met blauwe hardsteen, de bovenverdiepingen met gele tegels en de vensters zijn omlijst met geglazuurde bruine tegels. De in de lengte geplaatste tegels met geaccentueerde lintvoeg, structureren de opbouw en beklemtonen de horizontaliteit van het gevelontwerp.

De bovenverdieping wordt gemarkeerd door een haast volledig beglaasde erker met afgeronde hoeken en bekronend buisvormig balkonhek. De brede vensters met deels vernieuwde metalen ramen in het gevelvlak zijn rechthoekig uitgewerkt, het liggende benedenvenster onder de erker ovaalvormig. Het metalen schrijnwerk, balkonhek, vleugeldeur met bekronend decoratief paneel in de linkertravee zijn voorzien van een verzorgde detaillering.

De achtergevel vertoont een afgeronde uitbouw die doorloopt over de volledige hoogte van de woning. De pui is verfraaid met een groene granito bezetting, de bovenverdieping is enkel voorzien van witgeschilderd baksteenmetselwerk met eenvoudige rechthoekige vensteropeningen onder betonnen lateien.

Interieur met vrij traditionele opbouw en indeling. De interieuraankleding vertoont wel eigentijdse elementen en is een combinatie van modernisme met traditionele motieven, heden gecombineerd met hedendaagse aanvullingen.

De opvallende inkom met traphal wordt bepaald door de houten wenteltrap die op de begane grond uitgewerkt is met aluminiumleuningen, gesmede spijlen, en gebogen trappalen met verlichtingselementen aan een marmeren bloktrede. De hal wordt verlicht door een lichtkoepel in het dak en een over twee bouwlagen lopend rondbogig halvenster. Dit grote glas-in-loodraam met geometrisch bloemmotief in grijstinten werd gerestaureerd en tussen buitenbeglazing geplaatst.

Groot salon, rechts van de inkom, is aan de tuinzijde afgerond en voorzien van een groot glasvlak met ijzeren roeden wat voor de nodige lichtinval zorgt. Diverse elementen zoals radiatoren met gesmeed ijzeren voorzetschermen, parketvloer, stucplafond met rozetten, schouw met marmeren mantel en stucreliëf met putti bleven integraal behouden.

De achterliggende voormalige bedrijfsgebouwen onder sheddaken vertonen een zeer eenvoudige en functionele opbouw. De voorgevel is uitgewerkt als een schermgevel met een rood bakstenen parement, geaccentueerde lintvoegen en rechthoekige muuropeningen met ijzeren schrijnwerk met structuurglas. Het jaartal 1942, aangebracht in een betonnen consooltje, verwijst mogelijk naar de eigenlijke bouwdatum van de magazijnen.