Van de vroeggotische kerk uit de 13de-14de eeuw resten alleen de toren en het koor. Het oorspronkelijke schip werd in 1904 afgebroken en vervangen door een breder, driebeukig schip naar ontwerp van M. Christiaens. Dit schip werd in 1964-1965 op zijn beurt vervangen door een moderne zaalkerk, gebouwd dwars op de oorspronkelijke oriëntatie en staat tussen de beiden uit de 13de-14de eeuw daterende toren en het koor van mergelsteen. Het moderne schip van betonblokken en afgedekt met een platdak is een ontwerp van Deré en Janssens. Het schip is een sober, rechthoekig gebouw, aan de noordzijde voorzien van een glazen wand met houten roedeverdeling; een dergelijk, kleiner venster in de oostgevel.

Vierkante, mergelstenen toren van twee geledingen onder ingesnoerde naaldspits (leien). Plint van silex met hardstenen afzaat. Rond- en spitsbooglisenen in de onderste geleding; uit een latere periode dateren twee drielobbige venstertjes; in de noordgevel een steen met merkwaardig reliëf. In de westgevel, later toegevoegd rondboogportaal in een kalkstenen omlijsting van hergebruikt materiaal. De tweede geleding heeft onderaan in elke gevel twee drielobbige venstertjes; twee spitsboogvormige galmgaten in elke gevel; in de noordgevel is één van deze galmgaten een breder tweelichtvenster. In twee middeleeuwse stenen van de noordelijke gevel van de toren is een doolhof voorgesteld en op de steen die hem zou vervolledigen is A. Radou ingekrast. Labyrinthen in kerkgebouwen worden meestal geïnterpreteerd als symbool voor de moeilijke weg van het geloof, maar ook voor de bedevaart naar het H. Land. Ze komen voor in middeleeuwse kerkvloeren maar dikwijls ook in muren. Hern heeft er een mooi voorbeeld van.

Mergelstenen koor van twee rechte traveeën en driezijdige sluiting, op een onderbouw van breuksteen (onder meer silex). Geprofileerde kroonlijst en spitsboogvensters, voorzien van maaswerk in de oostgevel.

Het kerkhof

Omgevend kerkhof met grotendeels vernieuwde en door iets hogere steunberen geritmeerde muur. Het smeedijzeren ingangshek werd hergebruikt. Op het kerkhof een grafkruis van Marten Nes (1644) en een grafkruis van Matias Engels (1714) en Ana Berden.

Van de vroeggotische kerk uit de 13de-14de eeuw resten alleen de toren en het koor. Het oorspronkelijke schip werd in 1904 afgebroken en vervangen door door een breder, driebeukig schip naar ontwerp van M. Christiaens. Dit schip werd in 1964-1965 op zijn beurt vervangen door een moderne zaalkerk, gebouwd dwars op de oorspronkelijke oriëntatie, naar ontwerp van Deré en Janssens.

Vierkante, mergelstenen toren van twee geledingen onder ingesnoerde naaldspits (leien). Plint van silex met hardstenen afzaat. Rond- en spitsbooglisenen in de onderste geleding; uit een latere periode dateren twee drielobbige venstertjes; in de noordgevel een steen met merkwaardig reliëf. In de westgevel, later toegevoegd rondboogportaal in een kalkstenen omlijsting van hergebruikt materiaal. De tweede geleding heeft onderaan in elke gevel twee drielobbige venstertjes; twee spitsboogvormige galmgaten in elke gevel; in de noordgevel is één van deze galmgaten een breder tweelichtvenster.

Het moderne schip is een sober, rechthoekig gebouw onder plat dak, aan de noordzijde voorzien van een glazen wand met houten roedeverdeling; een dergelijk, kleiner venster in de oostgevel.

Mergelstenen koor van twee rechte traveeën en driezijdige sluiting, op een onderbouw van breuksteen (onder meer silex). Geprofileerde kroonlijst en spitsboogvensters, voorzien van maaswerk in de oostgevel.

Mobilair: Op het kerkhof: grafkruis van Marten Nes (1644); grafkruis van Matias Engels (1714) en Ana Berden.