Voorheen omgrachte pachthoeve op de wijk Vantegem waarvan de geschiedenis minstens opklimt tot de 14de eeuw, toen gekend als "Hof van Vantegem" eigendom van de graaf van Vlaanderen, Lodewijk van Male. Door huwelijk kwam het domein in 1386 in bezit van Philips de Stoute. De pachtovereenkomsten uit de 15de, 16de en 17de eeuw vermelden nog steeds "Sijnen Majesteits pachthof" met een oppervlakte van 56 hectare. Eind 17de eeuw vervallen en vernield onder meer door de Franse troepen. Een kaart van 1701 in het Metingsboek van Wetteren toont de omgrachte hoeve en een resterend torentje van een vroegere "hostel" of lusthof omgeven door brede walgrachten palend aan de hoeve. In 1740 wordt de hoeve grotendeels door brand vernield en verkocht. Karel Philips Antoon Maelcamp, heer van Oordegem en Raveschoot wordt de nieuwe eigenaar. Hij laat de gebouwen heropbouwen in 1754 en verpacht ze opnieuw. In 1921 wordt de hoeve met 44 hectare 50 are door de toenmalige eigenaar A. van Pottelberghe de la Potterie verkocht aan de provincie Oost-Vlaanderen die er een Middelbare Landbouwschool zal oprichten.

In het provinciaal project wordt het oude boerenhuis van 1754 behouden als melkerij, wordt ernaast een nieuw woonhuis in regionalistische stijl gebouwd in 1922 (zonder nummer) en wordt het landbouwcomplex voorzien van nieuwe stallen, schuur en serres naar ontwerp van architect Henri Vaerwyck-Suys (Sint-Amandsberg). In 1936 wordt de hoeve samen met de provinciale scholen aangekocht door de zusters van Liefde van Gent.

Bij de heropening in 1946 als Hogere Landelijke Huishoudschool met internaat onder de naam Mariagaard wordt de hoeve omgebouwd tot schoolhoeve met oefenkeuken voor de huishoudkunde. In 1960 wordt de hoeve met 21 hectare grond verkocht aan het Ministerie van Landbouw die er het Rijksstation voor Insektenkunde en een deel van het Rijksstation voor Veevoeding van Lemberge onderbracht.

Nu staan de oude boerenwoning van 1754 en de nieuwe van 1922, onmiddellijk palend aan de autosnelweg, leeg en vervallen en de bedrijfsgebouwen werden gesloopt. Voormalig boerenhuis van zes traveeën en één bouwlaag onder pannen zadeldak met dakvenster boven de deurtravee, opklimmend tot 1754, aangegeven door drie gevelsteentjes, aangepast tot melkerij in 1922 en in 1960 opnieuw woning. Verankerde gewitte bakstenen gevels op een gepikte plint. Erfgevel geritmeerd door kloosterkozijnen met zandstenen dorpels en bewaarde luikduimen; nieuw schrijnwerk met kleine roedeverdeling. Drie korfboogdeurtjes in de eerste, derde en zesde travee, bekroond met identieke jaarsteentjes. Dakvenster met schoudergevel boven de tweede deur.

Achtergevel met gelijkaardige vensters. Zijpuntgevels met vlechtingen, links doorbroken door twee gelijkaardige kloosterkozijnen, een zolderluik en drie rijen vlieggaten in de geveltop. Rechterzijgevel met aangebouwde recente garage onder lessenaarsdak. Aangepast interieur.