Ruim herenhuis in neoclassicistische stijl, gekend als de voormalige woning Vermeire. Volgens gevelopschriften aan de basis van pilasters op de bovenverdieping, woning opgetrokken door "Theodore Francois/ Benoit et Charles/ Vermeire/ Anno 1842". Deze namen hebben betrekking op olieslager, touwslager en burgemeester Théodore Vermeire (1801-1860), en twee van zijn broers: olieslager, touwslager en volksvertegenwoordiger Charles (1811-1874) en olieslager François Benoit (1806-1861) wiens kinderen de touwslagerij Vermeire overnamen. Herenwoning bleef naar verluidt in familiebezit tot de tweede helft van de 20ste eeuw en werd vervolgens deels ingericht als wasserij "Sneeuwwitje" De Both. De buitenafwerking en het interieur werd gelijktijdig aangepast.

Bouw met L-vormige plattegrond en merkwaardige halfronde torenuitbouw links. Opgetrokken op de plaats van twee kleinere gebouwen in 1842 en kadastraal genoteerd in 1843. Oorspronkelijk volume tot op heden bewaard. Hoog en groot gebouw van zes traveeën en twee bouwlagen onder steil zadeldak. Lijstgevel afgelijnd door overstekende verspringende houten kroonlijst op klossen en tandlijst. Straatgevel geritmeerd door twee merkwaardige uitspringende deurtraveeën, typisch voor de bouwperiode en gelijkend op de voormalige brouwerswoning Wuytack in de Kapellestraat. Bovenverdieping gemarkeerd door enkelvoudige en gekoppelde gecanneleerde pilasters met kapiteel, kroonlijst en hardstenen lage sokkel met vermelding van de hierboven opgesomde namen. Vensterdeuren voorafgegaan door balkon op gestileerde voluutvormige consoles, afgesloten door jonger ijzerwerk. Brede voordeuren op de begane grond gevat in vlakke omlijstingen op neuten. Voorgevel oorspronkelijk bepleisterd, bij de omvorming tot wasserij afgekapt en vervangen door baksteenmetselwerk met knipvoegen. Twee vitrines toegevoegd en rechthoekige vensters voorzien van omlijsting en driehoekig fronton in imitatienatuursteen. Schrijnwerk vernieuwd. Rechterzijpuntgevel deels beraapt, linkerpuntzijgevel met torenuitbouw in metselwerk. Binnenindeling en aankleding volgens archiefdocumenten gewijzigd in de jaren 1936-1937, 1941 naar ontwerp van aannemer Benjamin Waegeman, nogmaals in de tweede helft van de 20ste eeuw.