Gemeentelijke begraafplaats van Hamme – Zogge. Het aanvankelijke kerkhof dat in 1855 rond en op het perceel naast de kerk van Hamme -Zogge was aangelegd bleek in 1908 al te klein en men opteerde voor de verplaatsing en aanleg van een nieuwe begraafplaats verderop in de straat tussen nummers 74 en 76. Plan en lastenboek opgemaakt door gemeentearchitect J. Tersago goedgekeurd op 03.05.1911. Aannemer A. De Bruyne voerde de werken uit. De Calvarieberg, het hekwerk en twee hardstenen pijlers afkomstig van het kerkhof van het Tweebruggenplein werden daarbij heropgericht op de nieuwe begraafplaats van Zogge.

Achterin gelegen omhaagde begraafplaats op rechthoekige plattegrond voorafgegaan door een met gras begroeid perceel met axiale toegangsdreef met cypressen. Toegangshek met twee 18de-eeuwse hardstenen hekpijlers, volgens chronogram en opschrift aangebracht op de cartouches: "ICk LoVe Die/ My/ Hier stICht" en "erectum 1761/ refectum 1911". Dit hek, overgebracht van de vroegere begraafplaats van het Tweebruggenplein, is vermoedelijk oorspronkelijk afkomstig van het kerkhof van de decanale kerk Sint-Pietersbanden op het Marktplein. Vierkante pijlers in rococostijl op sokkel met afgeschuinde hoeken en geprofileerde lijst, verdiepte schachten en kapiteel met schelpmotieven en bekronende geprofileerde deksteen. IJzeren hek met speerpuntbekroningen.

Aanleg begraafplaats met brede axiale hoofdas in het midden verbredend tot een vierkant plein afgezet door arduinen paaltjes. Centraal ingeplant Calvariekruis, oorspronkelijk opgericht in 1866 op de begraafplaats van het Tweebruggenplein en volgens opschrift: "dit kruis/ is geplaatst tot aandenken/ der stichting van dit kerkhof/ ten jare/ onze heren JC : 1911" hier geplaatst. Hardstenen monument met kruis op hoge vierkante sokkel met getrapte grondplaat en ijzeren Christusbeeld. Achterzijde sokkel met opschrift dat de namen vermeldt van de burgemeester, schepenen, gemeentesecretaris en van de gemeentebouwmeester J. Tersago. Naast de talrijke, in rijen gegroepeerde hardstenen graftekens, bleven nog een aantal dezelfde, kleine genummerde ijzeren kruisjes bewaard. Deze zeldzame groep anonieme armenkruisjes dateren uit de periode 1925-1937 en getuigen van de specifieke eenvoudige graftekens in gebruik voor de armere bevolking van die periode.