Eerste vermelding in 1755 als In den Swarten Adelaar. Herenhuis van vier traveeën en twee en een halve bouwlaag onder zadeldak (kunstleien), van 1620 (muurankers, gevelsteen). Het overleefde de verschillende grote branden die dit stadsgedeelte teisterden.

Bepleisterde en beschilderde bakstenen lijstgevel op een gecementeerde en beschilderde plint. Houten kroonlijst. Overstekende bovenverdieping op rondboogarcade, met bogen op ojiefvormige consoles waartussen renaissancemotieven: van links naar rechts: schelpmotief, gevelsteen in de vorm van een cartouche met datering 1620, schelpmotief en tweekoppige adelaar; jaarankers A 1620 op de boogaanzetten. Penanten op de tweede en derde bouwlaag in de vorm van halfronde, gedraaide zuiltjes met Corinthische kapitelen op gesculpteerde ojiefvormige sokkels. Vergrote, rechthoekige vensters op de benedenverdieping. Getoogde vensters in de tweede en derde bouwlaag. Rechthoekige deur.

• BOONEN M., Iets meer over toponiemen, (De Maaseikenaar, 1, (4), 1970, p. 89).
• DANIELS G. & SANGERS W., De Markt van Maaseik, Maaseik, 1972