is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Herenhuis Drossaard
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als beschermd monument Herenhuis Drossaard
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Burgerhuis De Zwarte Adelaar met tuin en omgeving van herenhuis Drossaart
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Stadscentrum Maaseik
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Drossaardwoning
Deze vaststelling was geldig van tot
De drossaard was de vertegenwoordiger van de prins-bisschop van Luik. Restauratie door W. De Wyngaert (Hasselt), in 2003.
Imposant herenhuis in barokstijl. Dubbelhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (leien) met twee dakkapellen, gedateerd 1677 (chronogram op een gevelsteen). Kalkstenen lijstgevel (pilastergevel) met driehoekig fronton, voorzien van oculus en bolbekroning; kalkstenen kroonlijst op dito klossen. Geblokte, kalkstenen plint met keldergaten; licht verhoogde begane grond. Boven de deurlatei een gevelsteen met chronogram: Excubo praeforib[us], esto Maligne foris/ CHRONICON/ SALVS DOMVI HVIC/ LUICAE 19. De gevelsteen is gevat in een cartouche, waarboven een driehoekig fronton, bekroond door een mascaron en een vaas, en geflankeerd door twee putti. Kalkstenen kruiskozijnen op de twee benedenverdieping, bolkozijnen op de bovenverd. Horizontale geleding door middel van zware, geprofileerde en gekorniste entablementen boven de vensterregisters; boven de tweede bouwlaag een brede fries, versierd met dierenkoppen, guirlandes en lamberkijnen op de panelen. Verticale geleding door middel van de pilasters met lijstkapitelen, die de posten der vensters vormen. Merkwaardig houtwerk en glas. Rondboogdeur met oorspronkelijk houtwerk in een rechthoekige geprofileerde omlijsting met imposten, diamantpuntvormige sluitsteen en twee gevleugelde engelenhoofdjes op de zwikken. In- en uitgezwenkte zijgevels met aandaken.
In de eerste helft van de 19de eeuw (Atlas van de Buurtwegen, 1845) vertoonde het huis nog de traditionele indeling met voorhuis en achterhuis achter aan de binnenplaats, door een galerij ten oosten van de binnenplaats met elkaar verbonden.
Bron: SCHLUSMANS F. 2005: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kantons Bree - Maaseik, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19n1, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)