Alleenstaand, laatclassicistisch herenhuis, L-vormig met losstaande schuur achter het huis. Huidig uitzicht uit de eerste helft van de 19de eeuw, doch oudere kern, aangeduid door de muurankers en het hergebruikt materiaal (tweede helft van de 17de eeuw of 18de eeuw). Het huidige huis werd waarschijnlijk gebouwd door Arnold Magnée (circa 1750-1838), zoon van Simon Magnée, rentmeester, afkomstig uit Luik. De situatie op de Ferrariskaart (1771-77) is niet duidelijk; mogelijk is nummer 4 het gesloten complex dat aangeduid staat iets onder de kerk. In de Atlas van de Buurtwegen (1845) is het gebouw wel reeds aangeduid; woonhuis en dienstgebouw zijn omringd door een merkwaardig grachtensysteem, waarvan de bedoeling niet duidelijk is; het was toen eigendom van de weduwe Magniet.

Breedhuis van het dubbelhuistype, drie traveeën en twee bouwlagen onder schilddak (kunstleien); de haakse vleugel telt vier traveeën, eveneens onder schilddak (kunstleien). Witgekalkte bakstenen gebouwen op verhoogde begane grond. Dakvenster in een puntvormige gevelverhoging boven de middentravee der voorgevel. Smeedijzeren muurankers met krullen. Getoogde vensters met hardstenen lekdrempels; rechthoekige benedenvensters in de voorgevel, in een rechthoekige omlijsting van hergebruikt kalkstenen materiaal. Rechthoekige deur in een geprofileerde, hardstenen omlijsting op neuten. Het huis is gelegen in een tuin, die aan straatzijde is afgesloten door een ijzeren hek tussen baksteenpilasters. Kleine dwarsschuur en stal onder zadeldak (Vlaamse pannen). Bakstenen gebouw, voorzien van een korfboogpoort en getoogde muuropeningen. Zijgevels met aandaken. De schuur is door een muur met het woonhuis verbonden.