Voormalige watergraan- en oliemolen van het middenslagtype op de Bosbeek. De eerste vermelding dateert van 1244. Het was een leen van de graven van Loon. In de 14de eeuw aangeduid als volmolen; het was ook een oliemolen. Hij staat aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) als een complex met losstaande bestanddelen. In de Atlas van de Buurtwegen (1845) is het een U-vormig geheel, met gedeeltelijke overbouwing van de Bosbeek, het middenslagrad bevond zich in deze overbouwing; de molen was toen eigendom van de weduwe Houben uit Heythuysen (NL). In 1897 werd de molen nog herbouwd door de familie Houben. De molen werd in 1970 afgebroken; alleen het sluiswerk bleef behouden.
BOONEN M., Enkele Maaseiker plaatsnamen, (Maaslandse sprokkelingen. Nova Series, 18, 1977, p. 31).
GOOLE F., De grote lenen in het Kwartier Maaseik-Stokkem en Bree, in Maaslandia, Rekem, 1984, p. 62
JANSSEN R. - e.a., Toeristische gids Maaseik Kinrooi Thorn Marec, p. 58.
SANGERS W. & DANIELS G., Aldeneik Architectuur en Historie, Beek, 1975, 100-101.
VAN DOORSLAER B., Met de stroom mee of tegen de wind in ? Molens in Limburg, Borgloon, 1996, p. 40.
Bron: SCHLUSMANS F. 2005: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Maaseik, Kantons Bree - Maaseik, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 19n1, Brussel - Turnhout. Auteurs: Schlusmans, Frieda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Aldeneikermolen, watergraan- en oliemolen [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/86177 (geraadpleegd op ).
