Voormalige watermolen, eerst olieslagmolen, later graanmolen, op de Abeek. Voor het eerst vermeld in 1744. Aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) als één gebouw met de smalle gevel met molenrad loodrecht op de Abeek; in de Atlas van de Buurtwegen (1845) staat het oorspronkelijke gebouw aangeduid, een dienstgebouw ertegenover werd toegevoegd. Het molenhuis met molenaarswoning bleef grosso modo in zijn oorspronkelijke vorm bewaard; het dienstgebouw verdween, en werd vervangen door twee tegenover elkaar staande dienstgebouwen ten westen van het erf. Restauratie in 1991.

De molen met molenaarswoning is een langgestrekt gebouw, waarschijnlijk uit de eerste helft van de 19de eeuw. Bakstenen gebouw van één bouwlaag onder zadeldak (Vlaamse pannen); gecementeerde plint. De molenaarswoning is een dubbelhuis in de vier linker traveeën. Rechthoekige vensters (strek) met recente houten kozijnen, voorheen beluikt. Rechthoekige deur in houten kozijn, waarvan de authenticiteit niet kon vastgesteld worden. Molenhuis in de rechter travee, voorzien van een houten kozijn; metalen molenrad van het onderslagtype tegen de rechterzijgevel, die gedeeltelijk gecementeerd is en voorzien van een houten beplanking tegen de geveltop. Betonnen sluiswerk. De linkerzijgevel behield zijn vlechtingen, het aandak is verdwenen.

Het noordelijk dienstgebouw dateert van 1851 en bestaat uit een bakstenen gebouw van één bouwlaag onder zadeldak (Vlaamse pannen). Van de muuropeningen is alleen de getoogde stalpoort onder gebogen houten latei oorspronkelijk. Mergelstenen gevelsteen met opschrift: J.S.M.T./ L'AN.1851 (J. Truyens, fabrikant te Bocholt, de toenmalige eigenaar). Een tweede gevelsteen, met jaartal van de restauratie: 1991. Zijgevels met vlechtingen, de aandaken verdwenen.

Het ertegenoverliggende dienstgebouw is een gecementeerd en beschilderd bakstenen gebouw van één bouwlaag onder zadeldak (Vlaamse pannen), met rechthoekige muuropeningen. Noch de datering, noch de authenticiteit van de muuropeningen konden worden nagegaan.