Vercruysse de Solartstraat nr. 24. Z.g. "Gaverkasteel". Oorspronkelijk omwalde hoeve z.g. "Goed ter Plancken". De hoeve wordt in 1885 verbouwd tot 'chateau' in opdracht van industrieel en senator Astère Vercruysse-Bracq. Verscheidene nutsgebouwen worden afgebroken en het voormalig boerenhuis wordt uitgebreid en verbouwd. In 1891 wordt het landhuis opnieuw uitgebreid en krijgt vermoedelijk haar huidig uitzicht. Tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt het landhuis bezet door de Duitsers en loopt hierdoor de nodige schade op. In 1922 wordt het kasteel hersteld en worden o.m. verschillende kamers gerestaureerd en heraangekleed door de Kortrijkse Kunstwerkstede De Coene.
Omstreeks 1930 wordt het kasteel verkocht aan vlasopkoper E. Buyse (Beveren-Leie). Ca. 1932-1933 worden de gronden van de dreef verkocht en bebouwd door Aloïs Deknudt met woning en fabriek (Stationssstraat nr. 57). Enkele jaren later wordt het kasteel verkocht aan de Deerlijkse vlashandelaar A. Taillieu.
Het kasteel is sinds 1956 eigendom van de gemeente. In 1971 en 1974 worden respectievelijk de sporthal en het overdekte zwembad gebouwd.
Voormalig buitenverblijf van de familie Vercruysse de Solart.
Noordelijke toegang gemarkeerd door twee zware bakstenen toegangspijlers bekroond door kantelen. Gebruik van gele sierbaksteen voor de spitsbogige nissen en deuromlijstingen, de rondboog- en muizentandfries.
Verankerde baksteenbouw op rechthoekige plattegrond onder laag schilddak. Omlopende borstwering uitgewerkt als kantelen. Getoogde muuropeningen in omlijsting van gele sierbaksteen. Bewaard schrijnwerk. Op de begane grond glas-in-lood voorzetramen.
Westelijke lijstgevel van twee bouwlagen op een met schijnvoegen gecementeerde en witgeschilderde verhoogde begane grond; rechthoekige keldermonden. Drie traveeën breed bordes geflankeerd door twee trappen; drie spitsbogige deuren tussen gecanneleerde pilasters. Smeedijzeren balustrade gerestaureerd in 2007. Afdak bekroond door borstwering in de vorm van kantelen in simili-natuursteen; rustend op twee gecanneleerde pilasters van simili-natuursteen en gietijzeren zuiltjes met kapiteel. Overwelving door bakstenen kruisribgewelf met ribben van gele baksteen.
Oostelijke lijstgevel van drie bouwlagen en gemarkeerd door twee zijrisalieten. Centrale, torenachtige uitbouw van vier bouwlagen, afgelijnd door rondboogfries van gele sierbaksteen.

Ten westen, voormalig koetshuis met paardenstal gedateerd 1770 door jaarankers, thans sterk verbouwd en ingericht als cafetaria. Witgeschilderde baksteenbouw onder pannen zadeldak. Getoogde muuropeningen, grotendeels aangepast.
Ten noorden, vermoedelijk voormalige hoveniers- of conciërgewoning, heden ingericht als gemeentelijke jeugddienst. Witgeschilderde baksteenbouw van twee bouwlagen en drie traveeën onder pannen zadeldak, geflankeerd door lagere volumes. Getoogde muuropeningen met vernieuwd schrijnwerk.

Vroegste parkaanleg in westelijke richting, vermoedelijk daterend uit het laatste kwart van de 19de eeuw.
Walgrachtstructuur aangepast ca. 1920 en verruimd met westelijke contour cf. kadastrale gegevens.
Heden, fragmentair bewaard parkbos met o.m. Plataan, Esdoorn, Es en Els en onderbegroeiing van Sneeuwbes en Boerenjasmijn, haagbaplantingen met Beuk.
Parkomgeving thans ingevuld met talrijke speel- en sportterreinen en jeugdheem.

KADASTERARCHIEF WEST-VLAANDEREN, Primitief plan, Deerlijk.
KADASTERARCHIEF WEST-VLAANDEREN, 207: Mutatieschetsen, Deerlijk, 1885/101, 1891/5, 1920/46, 1937/66.
DEFRAEYE H., De familie Vercruysse de Solart en Deerlijk, in Derlike, nr. 1, 1992, p. 3-15.
DEFRAEYE L., Deerlijk in oude prentbriefkaarten, Zaltbommel, 1972, afb. 12, 13 en 33.
VANOVERBERGHE J. en DE CRAENE P., Het Gaverkasteel te Deerlijk. Zomerverblijf van de familie Vercruysse de Solart, in Art De Coene, Jaarboek 6, 2006, p. 24-26.