Ingekorte romp van Lonckes molen, een stenen koren- olie- en schorsmolen van het type bovenkruier (stellingmolen), opgetrokken in 1848; later ook gekend als Molen Warnez.

Leerlooier Florentin Priem-Picavet krijgt op 11 maart 1848 toestemming van de Bestendige Deputatie van West-Vlaanderen om een stenen graan-, olie- en schorsmolen te bouwen aan het noordwestelijke uiteinde van de straat. De molen werkt tot 1930 met windkracht, erna met mechanische aandrijving waarbij het rad en de wieken worden verwijderd. In 1955 wordt de romp van de molen afgebroken tot de vloer van de steenzolder.

Enkele boerenarbeidershuisjes ten zuidoosten van de molen, opgetrokken in de eerste helft van de 19de eeuw, worden in de loop der tijd bij het molenerf gevoegd. In 1928 laat de toenmalige molenaar Gustaaf Warnez deze deels herbouwen (nummers 77-79-81, heden gerenoveerd). Later wordt aan de oostzijde van de molen een groter woonhuis gebouwd, afgescheiden van de straat door haag. Recent zijn aanpassingen uitgevoerd ter integratie van de molenromp bij het woonhuis, met onder andere een nieuwe open aanbouw waarbij de grote rondboogopening in de molenromp op de begane grond opnieuw geopend is.

Roodbakstenen romp van stellingmolen met rondboogopeningen, waarvan enkele gedicht en enkele met vernieuwd schrijnwerk (vroeger een grote roedeverdeling). De inrichting met twee steenkoppels bleef niet bewaard.