Neogotisch getinte pseudo-basiliek van 1842, gelegen op een hoogte, met omringende ommuurd kerkhof en neogotisch kapelletje ten zuiden. De plattegrond ontvouwt een westtoren, een driebeukig schip van vier traveeën, een koor met twee rechte traveeën en driezijdige sluiting, noord- en zuidelijke sacristie in de oksel van het koor en het schip.

Gebouw van baksteen onder doorlopend zadeldak (leien). Vierkante toren met twee geledingen, onder zeszijdige spits; hoge romp, geflankeerd door vlakke steunberen met vijf versnijdingen en casementen; smallere klokkenverdieping tussen overhoekse steunberen eveneens met casementen. Segmentboogdeur met halfronde omlijsting van hardsteen, ingewerkt in spitsboognis, daarboven lancetvenster met deels geprofileerd boogtracé en metalen roedeverdeling; één oculus en spitsboogvormig galmgat per wand in de bovenbouw.

Noord- en zuidgevel, afgelijnd door steunberen en geritmeerd door lisenen; spitsboogvensters met lekdrempel en metalen roedeverdeling.

Lancetvensters (tweelichten) in het koor. Toren: begane grond overdekt met tongewelf. Middenbeuk geritmeerd door gebundelde pijlers met bladkapitelen onder spitsboogarcade; spitstongewelf met gepleisterde ribben in het schip; kruisribgewelven in de zijbeuken. Koor onder spitstongewelf, sluiting met zesdelig kruisgewelf.

Mobilair: Schilderij "Onze-Lieve-Vrouw met Kind schenkt de rozenkrans aan de Heilige Dominicus Guzman" door Domien (?) Van den Bossche (18de-19de eeuw?). Barokke altaren van gemarmerd hout, zijaltaren van 1694; biechtstoel uit eerste helft 19de eeuw; preekstoel (midden 19de eeuw). Orgel van L. Lovaert (1854).