Neoclassicistisch herenhuis, heden opgesplitst in twee woningen, grotendeels daterend uit 1879. Voorheen staan er kleine huisjes, waarin onder meer de school van meester De Fruyt gevestigd was. Deze worden afgebroken, in de plaats wordt vóór 1827 een groot huis gebouwd in opdracht van Philippe Van Wambeke, die er een tijdlang zelf heeft gewoond. Daarna is het huis vóór 1860 door huwelijk verkregen en bewoond door Bellarmien Wibo, gehuwd met weduwe Van Wambeke. Hij was tevens notaris te Aarsele en schepen van 1840 tot 1860. Door huwelijk met dochter Wibo overgegaan op August Pypaert, die er zich vestigt. Circa 1870 wordt een achtergelegen landgebouw opgericht. Volgens kadaster wordt het huis in 1879 met een verdieping verhoogd. Later komt het huis in handen van dokter Reynaert (zie Jules van Ooststraat nummer 2), die het in twee woonhuizen laat opsplitsen. Recent is aan zuidzijde een nieuwe aanbouw van garage toegevoegd.

Breedhuis van twee bouwlagen en negen (vijf + vier) traveeën onder zadeldak in zwarte Vlaamse pannen (nok parallel met straat), gebogen fronton over de drie centrale traveeën ondersteund door klossen en vier modillons. Lijstgevel aanvankelijk volledig gepleisterd, met horizontaliserend imitatievoegwerk op begane grond en omlopend lijstwerk, nummer 5 heden met vernieuwd parement. Houten kroonlijst afgeboord met tandlijst, natuurstenen cordonlijst. Rondbogige muuropeningen voorzien van nieuw schrijnwerk (bij nummer 7 mogelijk gebaseerd op ouder model). Centrale deurtravee met restant van natuurstenen omlijsting, waarboven vroegere luifel/ balkon op voluutvormige consoles met vensterdeur (verdwenen balustrade).