Hoeve, bestaande uit losstaande hoevegebouwen in U-vorm rondom een begraasd erf. Erftoegang in kasseien. Vóór de aanleg van de steenweg is de hoeve bereikbaar via het "Brabanderstraatje", een exploitatieweg die de "Groenenweg" ten zuiden verbond met de "Meerlaenshoek" ten noorden, zie Atlas der Buurtwegen (1847).

Rond het tweede kwart van de 19de eeuw bestaat de hoeve uit een boerenhuis gelegen op de huidige plaats, met een langwerpig landgebouw parallel ten westen; aan zuidzijde van het erf bevindt zich een bakhuis, aan noordzijde een klein landgebouw (zie primitief kadasterplan, circa 1830). Circa 1864 is de hoeve eigendom van de kinderen van landbouwer Jacobus De Brabandere. Op de plaats van het bakhuisje wordt circa 1855 de stal gebouwd, die oorspronkelijk wordt ingericht als rosmolen (olieslagmolen). Het boerenhuis wordt omstreeks 1860 vergroot en ten oosten wordt een nieuw bakhuis opgericht.

Een oprit ten zuiden van de straat leidt tot een begraasd erf, deels met kasseipad. Aan oostzijde bevindt zich het boerenhuis met stal, in witgekalkte baksteenbouw onder overkragend zadeldak in mechanische pannen (nok loodrecht op straat). Oorspronkelijk woongedeelte van vijf traveeën, waaraan later ten zuiden drie traveeën zijn toegevoegd en waaraan ten noorden een stal van drie traveeën is aangebouwd. Getoogde muuropeningen waarin onder meer behouden T-ramen, beluikt. Zuidelijke zijgevel vernieuwd, achtergevel vernieuwd met rechthoekige muuropeningen onder betonnen lateien. Houten beglaasde mijtervormige gevelkapel met Onze-Lieve-Vrouwebeeldje. Aan de zuidzijde van het erf staat een ruïneuze stal, in donkerrode baksteenbouw onder overkragend zadeldak in Vlaamse pannen (nok parallel met straat, half ingestort). Onder meer resterende getoogde stalvenstertjes en gedichte poortopening, met aan de westzijde het wagenhuisgedeelte onder ijzeren latei (I-profiel), vernieuwde geveltop. Aan de oostzijde van het erf staat een restant van de voormalige schuur, grotendeels vernieuwd met aanbouw en gewijzigde muuropeningen en dakhelling.
Stuk bewaarde dreef ten westen van het erf.