Gerenoveerde hoeve, bestaande uit losstaande hoevegebouwen. Geschiedenis van de hoeve klimt op tot de tweede helft van de 18de eeuw, op de Ferrariskaart (1770-1778) worden twee parallelle volumes afgebeeld. In het tweede kwart van de 19de eeuw wordt een oost-west georiënteerd woonhuis en een haaks schuurvolume afgebeeld,  primitief kadasterplan (circa 1830). Kleinere stalgebouwen liggen aan oostzijde van het erf. In 1836 wordt volgens kadaster het oude boerenhuis afgebroken en ten noorden daarvan een nieuw woonhuis gebouwd. In het midden van de 19de eeuw ligt aan de zuidzijde nog een grote poel, zie kadastrale reductiekaart van het Dépôt de la Guerre (1853). In 1902 wordt het woonhuis vergroot met een haakse achteraanbouw. In 1942 wordt het stalletje aan de oostzijde uitgebreid en ook het schuurvolume gewijzigd (afgebroken om plaats te maken voor nieuwere hoevegebouwen).

Verankerde bakstenen hoevegebouwen rondom een erf met weide en boomgaard. Boerenhuis van zes traveeën met twee nieuwe poorttraveeën aan de westzijde, onder zadeldak in zwarte Vlaamse pannen (nok parallel met straat). Nieuwe koperen klokkenruiter. Getoogde muuropeningen waarin nieuw schrijnwerk. Nieuwere haakse achteraanbouw. Nieuwe muuropeningen aan de noord- en oostzijde. Ten zuidoosten staat een stalletje onder overkragend zadeldak in Vlaamse pannen (nok haaks op boerenhuis), met gedichte getoogde muuropeningen, en vernieuwde westgevel met rechthoekige staldeuren. Geflankeerd door een nieuwere stalaanbouw. Overige bebouwing bestaande uit 20ste-eeuwse nutsgebouwen.