Hoeve, bestaande uit losstaande parallelle hoevegebouwen opklimmend tot de tweede helft van de 18de eeuw, zie in huidige constellatie voorkomend op de Ferrariskaart (1770-1778) met moestuin ten westen. Deze situatie blijft quasi onveranderd. Op het primitief kadasterplan (circa 1830) wordt ten oosten van woonhuis een bakhuis afgebeeld. Gedurende de 19de en 20ste eeuw is de hoeve naar verluidt als pachtbedrijf in handen van de brouwersfamilie De Brabandere uit Aarsele. In de loop van de 20ste eeuw wordt het woonhuis uitgebreid met een noordelijke aanbouw en wordt de schuur verbouwd.

Hoevegebouwen in verankerde donkerrode baksteenbouw onder overkragende zadeldaken in Vlaamse pannen, rondom een erf in losse verharding. Noordelijk woonhuis van vijf traveeën met witgekalkte erfgevel met gepekte plint, geïntegreerde aardappelkelder in de westelijke travee (latere aanbouw) en oostelijk klein stalletje aangebouwd onder lessenaarsdak. Getoogde muuropeningen waarin nieuw houtwerk, onderdorpels in baksteentjes op hun kant. Aardappelkelder met lage deur en troggewelf met ijzeren balkjes (I-profiel) waarboven een voutekamer. Oostelijke zijgevel met vlechtingen. Schuur eertijds met getoogde muuropeningen, heden grotendeels vernieuwd: rechte ijzeren lateien, rechthoekige poorten (vroeger doorritten).